مداحی در بستر مردم رشد کرده اما برنامه‌های قرآنی در کشور دولتی است
یک قاری قرآن با بیان اینکه در اکثر دستگاه‌ها و ادارات، دارالقرآن تأسیس کرده‌اند، گفت: برنامه‌های قرآنی اغلب دولتی است این ظاهراً خوب است اما چون مداحی در بستر مردم رشد کرده با استقبال گسترده آحاد جامعه روبرو است.
یک قاری قرآن با بیان اینکه در اکثر دستگاه‌ها و ادارات، دارالقرآن تأسیس کرده‌اند، گفت: برنامه‌های قرآنی اغلب دولتی است این ظاهراً خوب است اما چون مداحی در بستر مردم رشد کرده با استقبال گسترده آحاد جامعه روبرو است.
به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس در چهارمین برنامه «حیات طیبه» که ١٣ شهریورماه، باحضور محمدعلی خواجه پیری، پیشکسوت قرآنی کشور، سیداحمد مقیمی، قاری ممتاز و محمدتقی میرزاجانی، معاون اجرایی شورای عالی قرآن برگزار شد، مقیمی به بیان بخشی از دغدغه‌های خود پرداخت.
هنر قرائت، همپای هنر مداحی رشد نکرده است
سیداحمد مقیمی گفت: فعالیت‌های قرآنی در بخش هنری و تبلیغی با همه توفیقاتی که در سال‌های گذشته داشته، اما به جایگاه بایسته خود نرسیده است.
در یک مقایسه ساده با رشته مداحی، می توان به این موضوع پی برد.
آن چه در آمار و گزارش‌ها منعکس می‌شود خیلی خوب است، اما وقتی به صورت میدانی و عملی بررسی می‌کنیم، می‌بینیم وضعیت به گونه دیگری است.
به عنوان نمونه بنده توفیق داشتم چند سال پیش، به همراه تعدادی از قاریان ممتاز قرآن برای تلاوت در محافل قرآنی استان چهارمحال و بختیاری حضور یافتم.
در حاشیه محفلی که در یکی از مناطق این استان برگزار شد عنوان می‌کردند که در طول چهار دهه پس از پیروزی انقلاب، این اولین محفل قرآنی است که در این شهر برگزار می‌شود!
چرا باید این گونه باشد؟
برنامه‌های قرآنی در کشورمان دولتی شده، به طور مثال در اکثر دستگاه‌ها و ادارات، دارالقرآن تأسیس کرده‌اند، این ظاهراً خوب است اما وقتی آن را با حوزه مداحی مقایسه می‌کنیم که از چنین امکانی برخوردار نبوده و یا خودشان نخواسته‌اند، می‌بینیم چون امر مدح اهل بیت (ع) در بستر مردمی رشد کرده، با استقبال گسترده آحاد جامعه روبروست، اما در مورد قرائت قرآن این طور نیست.
لزوم پرهیز از برخورد تشریفاتی با هنر تلاوت
این قاری ممتاز ادامه داد: به نظرم قاری و حافظ قرآن و هنر او که تلاوت است، آن طور که شایسته است دیده نمی‌شود و مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
متأسفانه با هنر یک قاری و حافظ به صورت تشریفاتی برخورد می‌شود، مثلاً این که در ابتدای جلسات، دو یا سه دقیقه قرآن بخواند!
یا در صداوسیما تلاوت و اذانش پخش شود.
آیا استفاده از قاریان و حافظان باید منحصر به همین میزان باشد؟
اصولاً رسالت یک قاری و حافظ صرفاً به همین مقدار خلاصه می‌شود؟
اگر غیر این است پس چرا ساماندهی لازم در این عرصه صورت نمی‌گیرد؟
وی گفت: یکی از پیشنهادات بنده این است که قاریان ممتاز قرآن در یک سازماندهی مناسب به مناطق محروم اعزام شوند تا هم به رسالت و وظیفه خود عمل کرده باشند و هم بدین وسیله گام جدی و مؤثر جهت ترویج قرآن برداشته شود.
قاری و حافظی که اهتمام به آموزش ندارد، قاری و حافظ نیست
مقیمی با اشاره به تأکید استاد مرحوم علی اربابی که معتقد بودند قاری و حافظی که جلسه آموزش قرآن ندارد، قاری و حافظ نیست، افزود: ایشان متذکر می‌شدند که وظیفه اصلی یک قاری و حافظ، نشر و ترویج و آموزش قرآن است و توقع از یک قاری قرآن این است که موضوع آموزش و برگزاری جلسه قرآن را حداقل در خانواده خودش دنبال کند.
وظیفه قاریان و حافظان قرآن
سیداحمد مقیمی در پاسخ به این سؤال که نقش خود قاریان و حافظان در رفع آسیب‌ها و نارسایی‌های حوزه قرائت و حفظ قرآن چیست؟
گفت: همه قاریان و حافظان و دوستان دیگری که در بخش‌های هنری قرآنی مشغول فعالیت هستیم در لبه تیغ حرکت می‌کنیم، از یک طرف اقتضای کار ما این است که دوست داریم هنرمان دیده بشود، طرف دیگر، بخش معنوی موضوع است که اصل هم همان است و مراقبت ویژه لازم دارد.
وی ادامه داد: همواره دغدغه و نیت من به عنوان یک قاری قرآن این است که بتوانم قرائتی انجام دهم تا دلی بلرزد و متوجه خداوند متعال شود.
به نظرم مسئولیت و مأموریت اصلی ما قاریان قرآن همین است.
اگر آن را درست انجام دهیم، بقیه مسائل حل می‌شود.
انتهای پیام/