تاثیر منفی فناوری‌های سبز بر محیط زیست
دانشمندان هشدار دادند که تغییر جهانی به‌سوی فناوری‌های سبز، می‌تواند سرعت از دست‌دادن تنوع زیستی را افزایش دهد.
ایسنا/خراسان رضوی دانشمندان هشدار دادند که تغییر جهانی به‌سوی فناوری‌های سبز، می‌تواند سرعت از دست‌دادن تنوع زیستی را افزایش دهد.
به نقل از نیوز، جستجوی مواد معدنی و عناصر کمیاب در زمین، برای ساخت ماشین‌های الکتریکی، صفحات خورشیدی و توربین‌های بادی می‌تواند عاملی برای تخریب زیستگاه‌های ارزشمند شود.
فناوری‌های تجدید پذیر مانند صفحات خورشیدی، باتری‌ها و توربین‌های بادی نیاز به استخراج موادی مانند لیتیوم، کبالت، مس و آلومینیوم دارد و تقاضا برای این مواد می‌تواند به گسترش عملیات استخراج معادن و از بین بردن زیستگاه‌های آسیب‌پذیر در حیات‌وحش دامن بزند.
دانشمندان دانشگاه کوئینزلند استرالیا از مناطقی که معادن قرار دارند، بر اساس سایت‌های حفاظت از تنوع زیستی، نقشه‌برداری کردند.
آنان دریافتند که استخراج معدن در حال حاضر، زیستگاه‌های حیات‌وحش را تهدید می‌کند.
هشت درصد معادن در مناطقی است که به‌عنوان سایت‌های حفاظت‌شده ملی تعیین‌شده و این در حالی است که ۱۶ درصد در مناطق بیابانی است.
تغییر به سمت برق سبز می‌تواند این وضعیت را بدتر کند.
تنها ۱۷ درصد از مصرف انرژی جهانی توسط انرژی‌های تجدید پذیر تامین می‌شود، اما کشورهای جهان هدف افزایش چشمگیر استفاده از انرژی سبز را در نظر گرفته‌اند.
هم‌زمان با رقابت ملت‌ها برای ساخت مزارع بادی و برپایی صفحات خورشیدی، تقاضا برای فراورده‌های انرژی تجدید پذیر افزایش می‌یابد.
این بررسی نشان داد که تقریبا ۸۴ درصد از معادن، هدف مواد سبز قرار می‌گیرد و این در حالی است که امروز این میزان ۷۳ درصد است.
دکتر لورا سونتر، محقق اصلی این بررسی اظهار کرد: استخراج بسیاری از مواد معدنی و فلزات مورداستفاده در جامعه امروز، تنوع زیستی را تهدید می‌کنند و افزایش استخراج مواد معدنی برای تولید مواد تجدید پذیر به این تهدیدات فعلی می‌افزاید و نیاز به برنامه‌ریزی بهتر دارد.
نکته مهم اینجاست که مواد تجدید پذیر می‌تواند به‌اندازه کافی در خارج از مناطق حفاظت‌شده برای تامین نیازهای فناوری سبز وجود داشته باشد.
محققان افزودند که برنامه‌ریزی بهتر می‌تواند از آسیب‌های بی‌مورد محیط‌زیست جلوگیری کند.
برای جلوگیری از تعارض احتمالی بین تولید انرژی‌های تجدید پذیر و حفاظت از گونه‌ها و اکوسیستم‌ها، باید مکان و گونه‌های در معرض خطر را شناسایی کرده و اطمینان حاصل کنیم که معادن جدید، سهوا منجر به انقراض نشود.
یافته‌های این بررسی در Nature Communications منتشرشده است.
انتهای پیام
