عَلَم مطالبه در دست هیئت «حسین جان» بجنورد / الگوی جدید عزاداری

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: سال قبل، روز تاسوعا و عاشورا، ۷۲ دیگ آش بار گذاشتند برای توزیع در بین نیازمندان و مردمی که جهت اقامه عزای حسینی راهی کوچه و خیابان‌های شهر شده بودند و امسال هم چنین کردند.
در سیل غرب کشور و زلزله استان گروه جهادی شأن فعال بود و توان جهادگران هیئتی و مالیه مردمی را پای کار آورده بودند.
حتی پارسال که یکی دو روز مانده به اربعین به نجف رسیدم، مقابل صحن حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) باز بچه‌های هیئت حسین جان بجنورد را دیدم که پای کار اطعام زوار الحسین در حال پخت و پز بودند.
خراسان شمالی و غرب ایران و حتی در دل عراق، پهنه اقدامات خدّام حسین جان بجنورد است.
بماند که بعضی‌هایشان هم جان فدای سیّده زینب (سلام الله علیها) شده بودند.
تنوع طول قد و بازه سنی و تیپ بچه‌های پای کار نشان می‌دهد چتر هیئت بحمدالله گستره خوبی دارد.
به هنر و زیبایی، خوب دقت دارند و پردازشی زیبا از عزا خانه حسین را هر سال به نمایش می‌گذارند.
ورود «حسین جان» به موضوعات راهبردی
با همه اینها، اما امسال، یعنی محرم ۱۴۴۲ یا به قراری محرم آخرین سال قرن جاری در تقویم شمسی، از هیئت حسین جان یک برجستگیِ به موقع خودنمایی کرد؛ منبری با موضوعی مهم و ناظر به مسائل بومی استان.
ترجیع بند قرآنی اول منبر هر شب، قسمت اول آیه ۱۳۵ سوره نساء بود: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَیٰ أَنْفُسِکُمْ أَوِ الْوَالِدَیْنِ وَالْأَقْرَبِینَ»؛ اقامه قسط، یا به تعبیری عدالت خواهی، موضوع محوری این شب‌های دهه محرم هیئت بود.
سخنران در منبرهایش می‌گفت: حضرت آقا دهه ۹۰ را دهه عدالت و پیشرفت نام نهاده و رشد و پیشرفت ملموس در اجتماع در گرو اقامه قسط و عدل است.
عدالت خواهی سه ضلع دارد؛ مبارزه با فقر و فساد و تبعیض.
مشکلات ریز و درشت خراسان شمالی در متن هیئت
سخنران هیئت ذیل هر فراز بحثش، از مسائل مرتبط به بحث در استان هم سخن مفصلی به میان می‌آورد؛ از بی رمق شدن صنعت پشم و نساجی در استان، با وجود اینکه در سال‌های دوران جوانی‌اش شاهد رفت و آمد مکرر کامیون‌های بارگیری پنبه در خیابان امام خمینی بجنورد بوده است و فرصت سوزی که در این زمینه شده است.
از آفت خوردن انگورهای تاکستان‌های استان، آن هنگام که یک سم داخلی از بازار جمع شد و سمی خارجی جایگزینش گشته و جواب نداده است.
از دختر حاشیه نشینی که بابت ماهی ۳۰۰ هزار تومان حقوق از ناظر آباد بجنورد تا وسط شهر می‌آید تا در مانتو فروشی کار کند.
از جایابی نامناسب فرودگاه در محدوده ناظر آباد که دامداری‌های آن محدوده را از بین برده و تولیدکنندگان با کرامت آن محدوده را تبدیل به حاشیه‌نشینان دردمند امروز کرده است.
از نابودی جنگل‌های زالزالک بدرانلو و درختان اُرس و اهمیت توجه به منابع طبیعی و لزوم برخورد با جنگل‌خواری و کوه خواری و پدیده‌های مضری همچون باغ‌شهر سازی ها.
از داستان دستور تخریب مسجدی که در مسیر خیابانی قرار گرفته بود که بعد معلوم شد پای خرید خانه‌های آن محدوده توسط برخی آقایان و فروش چند برابری‌اش بعد از تخریب مسجد و مثلاً باز شدن خیابان مطرح بوده است و سرانجام جلوی تخریب مسجد گرفته شده.
از تصمیم تخریب تنها مرکز درمانی واقع در شمال شهر (البته شمال جغرافیایی که از قضا منطقه کم درآمدی هم هست، نه شمال طبقه‌ای) یعنی بیمارستان امام رضا (علیه السلام) به بهانه ساخت منطقه گردشگری.
از نقد برگزاری جشنواره غیر اولویت دار شهر زیبا توسط شهرداری بجنورد همزمان با دهه محرم و سیاه پوش نکردن شهر و تمجید از اقدام انقلابی دادستان مرکز استان در مواجهه با این بی حرمتی و ده‌ها مسئله بومی استان که مطالبه شد و پیوست عدالت‌خواهانه و زمینه‌های بروز فساد در هر مورد که منجر به نابسامانی گشته بود تشریح شد.
پیشتازی «حسین جان» در شکل جدید مطالبه
می‌توان این رویکرد منبر را گامی پیشتازانه در ارائه وجه اجتماعی دینداری برشمرد که جای خالی‌اش در هیئات شهر به شدت احساس می‌شد.
اصلاً منبر سیدالشهدا همان‌قدر که جاذبه برای حسینی مسلکان باید داشته باشد، به همان میزان دافعه و هراس را باید در دل دشمنان خط حسین بیفکند.
یک زمانی بود که قمه زنی و مدیحه سرایی‌های ترانه گونه و منبرهای سکولار و غیر ولایت مدارانه و توهین به مقدسات اهل سنت و از این دست آفات داشت دامان هیئات را به صورت مسری می‌گرفت و اولویت بسیاری از هیئات انقلابی طرح الگویی از عزا برای زدودن این آفات بود، یعنی یک موضع انفعالی.
اما امروز می‌بینیم هیئاتی مثل حسین جان در یک موضع فعال، در حال ارائه الگو از منبری اجتماعی و هیئتی جهادگر و محرومیت زدا و هنری و جوانانه با تاکید بر ولایتمداری در همه شئون و مطالبه گری انقلابی هستند.
۷۲ دیگ نذری در روز عاشورا
کرونا جمعیت حاضر را امسال کم کرده است.
هرچند خیمه‌ای غیر مسقف و بلند بالا تشکیل شده اما کافیست اندکی دیر برسی تا درب‌ها را ببندند.
کرونا باعث شده جمعیت حاضر در هیئت کنترل شوند اما سعی شده در پیاده رو اطراف خیمه فرش پهن شود و مردم در آنجا بنشینند و اشک‌های خود را بر مظلوم کربلا جاری کنند.
حسین جان امسال پذیرایی از عزاداران را ترک نکرد.
اما با رعایت صفر تا صد پروتکل‌های بهداشتی.
چه در زمان پخت و چه در زمان توزیع.
عزاداران ردیف به ردیف با کمک و راهنمایی خادمان برمی خیزند و به سمت درب خروج می‌روند تا در زمان دریافت غذای نذری نیز تجمعی صورت نگیرد.
از سوی دیگر ۷۲ دیگ نذری که در روز عاشورا پخت و توزیع می‌شود این هیئت را متفاوت کرده.
هیئتی با خادمان و عاشقا ن فراوان که اهل کارهای بزرگ هستند.
اهل انجام کارهای سخت و نشدنی.
چه از منظر مطالبه و چه از جهت کمک به نیازمندان.
باشد که به حرمت اشک بر حسین (علیه السلام) ویروس منحوس کرونا از عالَم رخت بر بندد و این هیئت و سایر هیئات و هیئتی‌ها پیاده روی تمدّن ساز اربعین را و برپایی مواکب و زیست اقتصادی و اجتماعی حسینی را در برابر دیدگان جهانیان قرار دهند تا مغناطیس حسین، همه خوبان عالم را همدل و هم صف گرداند.