چگونه دیگران را به پوشیدن ماسک ترغیب کنیم؟

ایسنا/خراسان رضوی فردی که از پوشیدن ماسک امتناع می‌کند، ممکن است خواهر یا بردار، همکار و یا همسایه ما باشد.
در حال حاضر شاهد هستیم که بسیاری از افراد ماسک نمی‌پوشند و حتی اگر اجباری یا توصیه‌شده نیز باشد بازهم تمایلی برای استفاده از ماسک در اماکن عمومی ندارند.
به گزارش نیوز، رسانه‌ها در برخی از کشورها، به‌سرعت افرادی را که معتقدند، پوشیدن ماسک لازم نیست، برجسته کردند، اما آیا این رویکرد صحیح است و یا می‌توان دیگران را با رویکرد درست ترغیب کرد؟
در ذیل چند روش در این مورد توصیه‌شده است.
فریاد "ماسک استفاده کنید" کارایی ندارد
افراد در نحوه درک، تحمل خطر و آسیب‌پذیری جسمی و روحی با یکدیگر متفاوت هستند.
بنابراین ممکن است ما نیاز به مذاکره در مورد رفتارهای پذیرفته‌شده داشته باشیم، همان‌طور که در مورد ایدز (HIV) انجام شد.
البته ممکن است بسیاری از این مکالمات دشوار باشند.
ما همچنین باید احساسات خودمان را نیز در نظر داشته باشیم نباید پیام انتقال‌یافته، مبهم باشد.
به‌عنوان‌مثال، وقتی عصبانی، مضطرب و یا بیم داریم ممکن است فرد موردنظر پیام ما را به‌خوبی دریافت نکند و مفهوم دیگری را درک کند.
همه‌گیری کروناویروس این نوع سوء ارتباطات را بیشتر کرده است.
هنگامی‌که استرس داریم یا احساساتی می‌شویم، به‌احتمال‌زیاد عملکردهای "مبارزه، فرار و محدودیت" بدن را فعال می‌کنیم.
این موارد بر نحوه ارتباط و چگونگی دریافت ارتباط ما تاثیر می‌گذارد.
اگر امتناع از پوشیدن ماسک به معنای حفظ احساس کنترل است یا به احساس هویت متصل شده باشد گفتن استفاده از ماسک در افراد حس دفاعی ایجاد می‌کند.دفاع کردن باعث می‌شود که افراد نه‌تنها مایل به گوش دادن نباشند بلکه کمتر قادر به گرفتن اطلاعات و یا ارزیابی دقیق آن هستند.
درنتیجه، انتقاد از دیدگاه‌های شخصی برای مثال، "پوشیدن ماسک کارایی ندارد" ممکن است باعث قطع ارتباط شود و آنان بیشتر به عقاید خود پافشاری کنند.
وظیفه ما چیست؟
برای برقراری ارتباط خوب باید آماده شویم.
نویسندگان کتاب "مکالمات بحرانی" توصیه می‌کنند از خود بپرسید که می‌خواهید به چه نتیجه‌ای برسید و از این ارتباط چه می‌خواهید.
هدف این است که روابط محترمانه برقرار شود، بنابراین مذاکرات می‌توانند همزمان با بروز شرایط همه‌گیر جدید ادامه پیدا کنند.
شما باورها یا اقدامات شخص را به‌طور کامل تغییر نخواهید داد.
هدف مذاکره بهتر برای تغییر رفتار است که ضرر را به حداقل برساند.
به‌عنوان‌مثال می‌توان در اوضاع کنونی چنین گفت: "در حال حاضر، اوضاع مانند گذشته نیست، بنابراین می‌توانید در اوضاع کنونی بپذیرید، وقتی به دیدار پدر می‌روید، ماسک استفاده کنید؟"
احترام، همدلی، توسل به ارزش‌ها
شناسایی و احترام به ارزش‌های دیگران و پیدا کردن ارزش‌های مشترک، حالت دفاع را کاهش داده و زمینه را برای مذاکره فراهم می‌کند.
به‌عنوان‌مثال "نظرات شما برای من مهم است اما ازآنجاکه شواهد و مدارک به‌طورقطع نشان می‌دهد که حتی برخی افراد جوان و سالم به‌شدت بیمار می‌شوند، آیا می‌توانم از شما بخواهم که در این سفر کوتاه از ماسک استفاده کنید؟
"
از دیگران سوال نکنید چرا ماسک نمی‌پوشند، بلکه بگویید امکان دارد ماسک استفاده کنید؟
این روش یکی دیگر از ابزارهای مفید است.
این روش فرصتی برای شنیدن ایجاد کرده و هرگونه حالت دفاعی را کاهش می‌دهد.
دلایل زیادی وجود دارد که مردم ماسک نمی‌پوشند و شنیدن توضیحات شخصی می‌تواند فرصتی برای حل مسأله باشد (به‌ویژه اگر بپرسیم چگونه می‌توانیم کمک کنیم و از توصیه خودداری کنیم).
دلسوزی یا همدلی به ما این امکان را می‌دهد از موقعیت دیگران حمایت کنیم درحالی‌که باقوت عقیده خودمان را حفظ کنیم.
همدلی همچنین می‌تواند ضمن حفظ اصول، به حفظ روابط کمک کند مانند این‌که بگوییم "رابطه ما برای من خیلی مهم است، من واقعا می‌خواهم شمارا ببینم و از گفتن این مورد متنفرم، اما در اوضاع کنونی این دیدار بدون ماسک میسر نیست تا زمانی که میزان ابتلا کاهش یابد.
"
چگونه یک رویکرد غیر قضاوتی شما را برنده می‌کند
شواهد نشان می‌دهد که برخی از گروه‌های مردان، ازجمله مردان جوان، مردان باسواد بهداشتی پایین‌تر و مردانی که عقاید سنتی‌تر دارند در برابر پوشیدن ماسک مقاومت می‌کنند.
اگر بدون قضاوت باشیم، همدلی و شفافیت داشته باشیم، می‌توانیم به خواسته خود دست‌یابیم.
می‌توانیم از عکس‌العمل‌های ضد تولیدی مانند عدم تایید برخی سخنان فرد و کاهش نگرانی فرد استفاده کنیم.
این مورد به ما اجازه می‌دهد تا به‌اندازه کافی شجاع باشیم و بتوانیم ارتباط خود را با آنچه شخص دیگر می‌تواند بشنود، فراهم کنیم و آن را برای شخص دیگر ایمن کنیم.
این‌زمانی است که ارتباطات ما کاربردی می‌شود.
انتهای پیام