عید قربان بازتاب‌های سیاسی و اجتماعی فراوان دارد
بهرام دلیر گفت: عید قربان، قربانی کردن تمام مصادیق نفس‌پرستی و هوی و هوس است. اگر ما به یک خودآگاهی و خودشناسی برسیم در واقع پیام عید قربان را دریافت کردیم.
حجت الاسلام بهرام دلیر به مناسبت عید قربان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: تمام مناسک حج مثل طواف، منا و مشعر و قربانی‌اش برای این است که انسان به یک هوشیاری، بیداری و باخبری برسد.
آن گم‌گشته حقیقی خویشتن خویش را پیدا کند.
ما هر چیزی را که گم می‌کنیم شبانه‌روز به فکر هستیم که پیدا کنیم ولی در طول عمر خود را گم می‌کنیم یک‌بار به‌صورت جدی به دنبال خود نمی‌گردیم.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: در عید قربان به ظاهر گوسفندی را ذبح می‌کنیم، بحث‌های ظاهری و فقهی همه محترم در شریعت آن چیزی که آمده را عمل می‌کنیم و لکن اگر این قربانی ما را متنبه نکند و به خویشتن خویش آگاهی پیدا نکنیم و مصداق بارز «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّهُ» که از مسیر خودشناسی و خودیافتگی است که آدم به خدایافتگی می‌رسد از مسیر خودشناسی به خداشناسی می‌رسد، ظاهر بحث‌های شریعت جای خود، اما باطن آن در واقع ذبح کردن رذائل اخلاقی است.
ذبح کردن و قیچی کردن وابستگی‌های نفس به دنیا است.
وی ادامه داد: این که گوسفندی را در عید قربان می‌کشیم این عمل در حقیقت در لایه زیرینش نفس کشی است.
شهوت به ثروت، انباشت سرمایه و دنیاگرایی را داریم ذبح می‌کنیم و اگر این نباشد به ظاهر حکم عمل کردیم و به اسرار و باطن آن نرسیدیم.
من وقتی گوسفندی را ذبح می‌کنم باید یک به یک ریشه‌های طمع را ذبح کنم، ریشه‌های دنیاپرستی را ریشه‌کن کنم و هر چه ماسوی الله هست و به آن پرستش، دوستی و عشق پیدا کرده ام از آنها فاکتور بگیرم.
چرا؟
چون عشق فقط سزاوار حضرت حق است.
فقط خداوند سزاوار عشق است و عشق آدمی تا برای خدا وقف نشود مجازی است.
بهرام دلیر اضافه کرد: این هفتاد و دو ملت که به جان هم افتادند چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند.
اگر عشق‌ها را به خداوند منان وقف کنیم و عاشق حضرت حق باشیم و به ماسوی الله به خاطر خدا عشق بورزیم به جان هم نخواهیم افتاد.
به این معنا که من محمد و آل محمد (ص) را دوست دارم چون بندگان پاک و برگزیده حضرت حق هستند، انسان‌های نیک و پاکی هستند، پس عشق به پاکی، نیکی، فضائل اخلاقی و انسان‌های کامل عشق به پروردگار عالم است.
لذا عید قربان بازتاب‌های سیاسی و اجتماعی فراوانی دارد.
وی سپس گفت: آن‌هایی که سال می‌گذرد و گوشت در خانه‌شان پیدا نمی‌شود در عید قربان لااقل فقرا هم طعم گوشتی را می چشند.
ندارها هم در خانه‌شان گوشتی دیده شود.
حقیقت امر این است که عید قربان برای فقرا است.
کما اینکه زکات برای فقراست.
منابع مالی اسلام غالباً برای تیشه به ریشه فقر زدن است و اگر به منابع مالی اسلام درست عمل شود من به گمانم خیلی از فقرا مشکل شأن حل می‌شود.
ما شاید به همه امور بپردازیم ولی یادی از فقیر نمی‌کنیم.
دورهمی، خودمانی و میان اقوام و فامیل خودمان و تمام اغنیاء گوسفندی را ذبح می‌کنیم و دور هم می‌خوریم.
در این میان توجه به فقیر کجاست؟
معلوم نیست.
بهرام دلیر اظهار داشت: عید قربان، قربانی کردن تمام مصادیق نفس‌پرستی و هوی و هوس است.
ذبح کردن تمام رذائل اخلاقی در حوزه اخلاق است.
ذبح کردن باورهای نادرست در حوزه اعتقادات و ذبح کردن تمام آسیب‌های اجتماعی در مسائل اجتماعی است.
ذبح کردن تمام بداخلاقی‌های سیاسی در حوزه سیاسی است.
پیوند عمیق و پیوستگی وثیق نهاد خانواده نیز پیام عید قربان است.
هر چه به گسست منجر می‌شود را ذبح کنیم.
گسست‌ها، رذائل اخلاقی، باورهای ناروا، خرافات و خیلی از چیزهایی که ریشه در دین و عقلانیت ندارد را ذبح کنیم.
خانواده را حفظ کنیم و باورهای سالم و فضائل اخلاقی را حفظ کنیم.
وی خاطرنشان کرد: خرافه امروز در جامعه ما چقدر است؟
هر خرافه‌ای که هست.
عرفان‌های قلابی، معنویت‌های بدون متن، بدون کتاب آسمانی که نه به کتاب آسمانی خود را متعلق می‌دانند و نه به خدای سبحان باوری دارند دم از معنویت هم می‌زند.
تمام اینها را در عید قربان باید ذبح کرد به آن محور اصلی عید قربان برگردیم که به‌نوعی ولایت علی بن ابی‌طالب (ع) و در زمانه ما ولایت امام زمان (عج) است.
ببینیم امام ما از چه راضی است آن را بگوییم.
به چه راضی است آن را انجام دهیم.
به چه درآمدی راضی است از آن درآمد داشته باشیم.
به چه زندگی ای راضی است از آن نوع زندگی داشته باشیم.
به چه باوری راضی است از آن باور داشته باشیم.
به چه اخلاقی راضی است از آن اخلاق داشته باشیم.
بهرام دلیر همچنین گفت: اگر ما به یک خودآگاهی و خودشناسی برسیم در واقع پیام عید قربان را دریافت کردیم.
عید قربان و عید فطر بازگشت به اطاعت است.
پس اطاعت پروردگار عالم عید دارد.
در معصیت عیدی نیست.
شادی‌هایی که عجین با معصیت است شادی نیست.
باطنش آتش و افسردگی است.
باطنش تمام چیزهایی است که به روح آدم آسیب می‌رساند.
لذا به عنوان مثال یک ماه رمضان را روزه گرفتیم، اطاعت کردیم، این اطاعت پروردگار عالم عید دارد و عید فطر می‌شود.
به مطاف و به عرفات رفتیم، از عرفات به مشعر برگشتیم، از مشعر به منا آمدیم.
این همه اطاعت عید دارد و عید قربان می‌شود.
وی افزود: عید مؤمن زمانی است که اطاعت پروردگار عالم را می‌کند و ماتم و مصیبت مؤمن زمانی است که حضرت حق را معصیت می‌کند.
پس در عید قربان مطاعی به نام پروردگار عالم، مطیعی به نام عبد حضرت حق و آن مناجاتی که با پروردگار عالم می‌کند اینها عیدآور است.
لذا طول عمر را می‌توانیم عید قرار بدهیم.
به این صورت که در طول عمر فقط اطاعت حضرت حق کنیم.
اطاعت حق عید مؤمن است و معصیت در واقع باطنش جهنم است.
نه تنها در آخرت، دنیای آدم هم جهنم می‌شود.
بهرام دلیر سپس عنوان کرد: خیلی از مسائل اقتصادی، تورم، گرانی و … ریشه در غلط رفتن مسیر دارد.
از اینها مهم‌تر گرانی اخلاق، کمبود عاطفه‌ها، مهرها و محبت‌هاست.
به آسایشگاه‌ها مراجعه کنیم می‌بینیم پدرها و مادرها در حسرت دیدن فرزندان و نوه‌ها هستند و حسرت می‌کشند یکی به آنها به سر بزند.
این برای جامعه انسانی شکننده‌تر از هر گرانی است.
مهر، محبت، اخلاق و باورهای سالم اگر نباشد آن جامعه، جامعه محل زندگی نیست.
وی در ادامه گفت: یک نکته درباره عید قربان این است که یهودیان سعی کردند تاریخ را تحریف کنند و بگویند حضرت ابراهیم (ع) اسحاق (ع) را برای ذبح برد و نه اسماعیل (ع) را.
چرا که پیامبر اسلام از نسل اسماعیل است و پیامبران یهود از نسل اسحاق هستند.
کلاً یهودی‌ها در طول تاریخ هر چه را که به ضررشان است تحریف کردند.
اگر به جغرافیای سرزمین فلسطین و بیت‌المقدس را نگاه کنید.
هر کجا یک تقویتی برای خود بیابند با تمام مشهورات تاریخی و متواترات خبری می‌جنگند تا آن را تصاحب کنند و مال خود کنند.
بهرام دلیر یادآور شد: در بحث‌های تفسیر کتاب مقدس، قرآن کریم و در منابع اسلامی مشهور است و جایی شک و شبهه نیست که اسماعیل (ع) بوده نه اسحاق (ع).
در منابع تحریف نشده یهود و در ادیان آسمانی هم قربانی را اسماعیل (ع) معرفی کردند نه اسحاق (ع).
در تاریخ یهود فقط دست بردن در قضیه قربانی کردن اسماعیل (ع) را نمی‌بینیم بلکه در کلیه گزاره‌های تاریخی دست می‌برند.
حتی در حوزه باستان‌شناسی هم کارهای بسیاری کرده اند.
فیلم می‌سازند تا القا کنند که ریشه یهودیت در بیت المقدس است و اینجا سرزمین یهودیان است و این تاریخ، تاریخ یهودیان است.
وی ادامه داد: تحریف‌های این‌چنینی در کتاب آسمانی‌شان نیز وجود دارد.
امروز برای ما تورات اصلی باقی نمانده است.
در بین کتاب‌های آسمانی انجیل و تورات از تحریف مصون نماندند.
فقط در قرآن خود پروردگار عالم فرمود: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ».
به قرآن کریم تا به حال نه کلمه‌ای اضافه و نه کاسته شده است.
این فقط در یک مباحثه نمی گنجد کتاب‌ها دراین‌باره نوشته اند که قرآن کریم تحریف بردار نبوده است.
اما در ادیان دیگر خود اندیشمندان بزرگ مسیحیت و یهودیت ادعا بر تورات و انجیل اصلی ندارند.
بهرام دلیر اضافه کرد: این تحریفات فقط به قصه اسحاق (ع) و اسماعیل (ع) محدود نمی‌شود.
موارد فراوانی است که یهود به نفع خود دست به تحریف برده است و حقایق را عوض می‌کند.
امروز اسرائیل در سرزمین اشغالی چه می‌کند؟
سرزمینی که از آن ادیان آسمانی و اسلام است.
هر کجا رگه‌ها و تراثی از اسلام باقی است معمولاً سعی می‌کنند به نفع یهودیت مصادره و تصاحب کنند.
این بحث‌ها را با ادعا نمی‌شود را ثابت کرد.
بحث، بحث علمی و تاریخی است.
بارها اندیشمندان ما برای مناظره‌های تاریخی اعلام آمادگی کردند.
در تمام زمینه‌ها، در هر مکانی و رسانه‌ای خواستند حاضر به مباحثه و مناظره هستند.
با مباحثه‌های علمی سندها ارائه شود که آیا اسحاق (ع) بوده یا اسماعیل (ع)؟
آن چیزی که در آئین ما و در کتاب و سنت ما مشهور است این است که حضرت اسماعیل (ع) بوده و حضرت محمد (ص) از این نسل است.
با تحریف کردن این چیزها حقایق عوض نمی‌شود.
وی در پایان گفت: در بحث ولایت هم همین‌طور است.
در جغرافیای اندیشه مسلمین خیلی از برادرها خواستند آیات ولایت را تحریف کنند که جانشین پیامبر، علی (ع) نبوده و فلان کس بوده است.
با این تحریف‌ها فقط به تاریخ آسیب می‌رسانیم و ره به جایی نمی‌بریم.
به نظر من این‌طور می‌آید که بحث عوض کردن نام اسماعیل (ع) و اسحاق (ع) تحریفی بیش نیست.
والا اگر سند درست‌وحسابی دارند بسم الله ارائه دهند.
مشهورات روایی و قرآنی ما و کتاب آسمانی ما شاهد بر این ادعا است که اسماعیل (ع) بود که به قربانگاه رفت و آن قصه معروف اتفاق افتاد.
