شیوع کرونا فرصت مناسبی برای ترویج ازدواج آسان

ایسنا/یزد یک عضو هیأت علمی دانشکده الهیات دانشگاه یزد با اشاره به ضرورت ترویج فرهنگ ازدواج آسان گفت: شیوع کرونا فرصت مناسبی برای پرهیز از تجملات اضافی و ترویج ازدواج آسان است.
حجه‌الاسلام و المسلمین «محمدحسین فهیم‌نیا» در این خصوص با بیان این‌که قرآن علاوه بر این‌که ما را به ازدواج سفارش می‌کند به دیگران نیز امر کرده که در مورد ازدواج افراد مجرد اقدام کنند و هر کاری از دستشان بر می‌آید انجام دهند،‌ اظهار کرد: ازدواج از نظر سنت نیز در عمل و گفتار پیامبر(ص) بخوبی دیده می شود تا جایی که فرمود : اگر کسی از این روش من سرپیچی کند از من نیست.
وی افزود:‌ هدف از ازدواج علاوه بر ازدیاد نسل، بر اساس آیه ۲۱ سوره روم «آرامش بخشی زوجین است» و در جای دیگر خداوند کریم زن و مرد را لباس یکدیگر می‌داند.
این عضو هیأت علمی دانشکده الهیات دانشگاه یزد مهم‌ترین هدف قرآن در امر ازدواج را رسیدن به آرامش و امور روحی دانست و گفت: درجامعه ما سرعت ازدواج بسیار کند شده و از ازدواج‌های انجام‌گرفته حراست نمی‌شود.
حجت الاسلام فهیم نیا با بیان این‌که در حال حاضر به دلایل مختلف اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آمار ازدواج بسیار پایین است،تصریح کرد: افراد مجرد و خانواده‌های آنان در صورتی که حداقل شرایط ازدواج فراهم شد نباید فرصت را از دست بدهند و بزرگان فامیل و ثروتمندانی که شاهد این مشکلات هستند برای حفظ ارکان جامعه‌ اسلامی و سلامت نسل و ضرورت‌های فرهنگی و معنوی باید آستین را بالازده و اقدام عملی کنند و جوانان را به حال خودشان رها نکنند و الا در آینده خود نیز متضرر خواهند شد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اهمیت ترویج ازدواج ساده و ملاک قرار دادن حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا(س)،‌تأکید کرد: ما خود را گرفتار ظواهر، حاشیه ها و قید و بندهای اضافی و غیرضروری کرده‌ایم و اصل ازدواج و راحتی جوانان را فدای هزینه‌ها و گرفتاری‌های پوچ نموده‌ایم.
وی تقلید کورکورانه و چشم و هم‌چشمی کار را آفت امر ازدواج آسان دانست و بیان کرد: در این شرایط کرونایی که فرصتی برای مانور ها و عادت ها نیست جوانان می‌توانند بی سر و صدا با هزینه کمتری ازدواج ‌کنند پس باید روش را تغییرداد.
به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی دانشگاه یزد،‌ حجت الاسلام فهیم نیا در پایان خاطرنشان کرد: نقش آفرینی نهادهای فرهنگی مثل ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات، حوزه‌های علمیه و سایر مدیریت‌های فرهنگی ضروری است.
انتهای پیام