بحران سن‌گرایی در امریکا
تنزل شغلی به دلیل سن، موجب بازنشستگی اجباری و دیگر نمونه‌های تبعیض سنی در امریکا شده و به سالخوردگان زیادی آسیب رسانده است.
ایسنا/خراسان رضوی تنزل شغلی به دلیل سن، موجب بازنشستگی اجباری و دیگر نمونه‌های تبعیض سنی در امریکا شده و به سالخوردگان زیادی آسیب رسانده است.
به گزارش هلث نیوز، نتایج نظرسنجی جدید نشان می‌دهد که بیشتر افراد مسن در زندگی روزمره خود، حداقل با نمونه‌ای از سن‌گرایی روبرو می‌شوند و این برخوردهای مکرر ممکن است بر سلامتی و رفاه آنان تاثیر بگذارد.
محقق این تحقیق، جولی اوبر آلن، پژوهشگر فوق دکترا در انستیتوی تحقیقات اجتماعی دانشگاه میشیگان در آربور آمریکا، اظهار کرد: ما لزوما تایید نمی‌کنیم که سن‌گرایی موجب مشکلات سلامت می‌شود، اما دریافتیم ارتباط دائم و قوی در این میان وجود دارد.
شرکت‌کنندگان این نظرسنجی 2000 بزرگسال آمریکایی 50 تا 80 ساله بودند که در معرض پیام‌های مرتبط با سن و سن‌گرایی در تعاملات شخصی و عقاید شخصی در مورد پیری قرار گرفتند.
از هر 10 نفر هشت نفر اظهار کردند: روزانه نمونه‌های زیادی از سن‌گرایی را تجربه کردند.
برخی در مورد توانایی شنوایی، دیدن یا درک کردن و یا فرضیاتی در مورد کمک در انجام وظایف روبرو بودند.
65 درصد از شرکت‌کنندگان پیام‌های تمسخرآمیز سن‌گرایی در مورد پیری به‌عنوان مرحله غیر جذاب، نامطلوب یا بی‌ارزش گزارش کردند.
تقریبا نیمی گفتند که در تعامل روزانه خود با موارد سن گرایی روبرو هستند، به‌عنوان‌مثال، فرضیه افراد را مبنی بر اینکه آنان نمی‌توانند از فناوری استفاده کنند یا حافظه ضعیفی دارند را بیان کردند.
تقریبا یک‌سوم شرکت‌کنندگان نیز نظرات شخصی منفی در مورد پیری داشتند.
محقق تحقیق اظهار کرد: این افراد فکر می‌کنند که تنها بودن بخشی ذاتی از پیری است و افسردگی و نگرانی اجتناب‌ناپذیر است و فقط بخشی طبیعی از پیری است که تحقیقات درواقع نشان می‌دهد که چنین نیست.
نتایج نظرسنجی نشان می‌دهد که سن‌گرایی ممکن است یک ابزار باشد.
افراد مسنی که گفته بودند سه یا چند شکل از سن گرایی روزمره را تجربه کرده‌اند، ازنظر جسمی و روحی در وضعیت ضعیف‌تری قرار داشتند و 34درصد با سلامت جسمی عالی یا بسیار خوب در مقابل 49درصدی بودند که سلامت خود را با سن‌گرایی کمتر یافتند.
در این نظرسنجی، 71 درصد افراد دارای بیماری مزمن (مانند دیابت یا بیماری قلبی)، در مقابل60 درصد افراد باتجربه کمتر سن‌گرایی قرار داشتند.
وی در ادامه افزود: بنابراین افرادی که بیشتر در معرض سن‌گرایی و تبعیض سنی قرار داشتند، زودتر کاهش در وضعیت سلامت را تجربه کردند.
آلن خاطرنشان کرد: نتایج این نظرسنجی تایید کننده مشاهده رفتارهای سن‌گرایی بر علت ایجاد مشکلات سلامت نیست، بلکه تنها رابطه موجود در آنها را بازگو می‌کند چون بسیاری از مشکلات سلامت به دلیل افزایش استرس است.
وی گفت: ما معتقدیم تاثیرات انباشته‌شده از این موارد تکرارشونده منبع استرس در زندگی فردی می‌شود.
به‌علاوه مشکلات سلامت روحی و شرایطی مانند دیابت و بیماری‌های قلب و عروقی نیز ارتباط نزدیکی با استرس مزمن دارند.
دکتر بکا لوی روانشناس و اپیدمیولوژیک در دانشگاه ییل در نیو هاون، کانکت با مرور این نتایج گفت: البته این نظرسنجی خبرهای خوبی نیز به همراه داشت و اکثر افراد مسن نسبت به پیر شدن دارای نگرش مثبت بودند.
تقریبا از هر 10 نفر 9 نفر گفتند: که در این سن حس راحتی دارند و 80 درصد اظهار کردند که حس هدفمندی بالایی دارند.
دوسوم افراد نیز بیان کردند که زندگی بعد از 50 سالگی بهتر از انتظار آنان است.
نتایج تحقیقات پیشین نشان می‌دهد که نگرش مثبت درباره پیری از افراد در برابر مسائل بهداشتی محافظت می‌کند.
وی در ادامه افزود: تحقیقات دیگر شواهد مشابهی پیداکرده‌اند که باورهای منفی درباره پیری می‌تواند استرس را تحریک کند و برای سلامتی مضر باشد، درحالی‌که عقاید مثبت می‌تواند در هر دو مورد سودمند باشد.
لوی می‌گوید: "افراد مسن که اعتقاد مثبتی نسبت به سن دارند، نسبت به افرادی که دارای عقیده منفی هستند، به طول عمر بیشتر نیز گرایش دارند."
آلن اظهار کرد: افزایش آگاهی در مورد خطرات سلامتی ناشی از سن‌گرایی روزمره و فواید سلامتی تفکر مثبت درباره پیری می‌تواند به تغییر روایات فرهنگی پیر شدن کمک کند.
اما به گفته دکتر پل ملاحوزن، مدیر ارشد پزشکی Iowa Total Care، ترویج چشم‌انداز مثبت به معنای از بین بردن واقعیت‌های پیری نیست.
ملاحوزن که در این نظرسنجی شرکت نداشت، گفت: "بنابراین انرژی زیادی برای جوان ماندن صرف می‌شود و فکر می‌کنم یک نوع سرگرمی است.
من فکر می‌کنم اشتباه است که برای سلامتی چارچوبی ایجاد کنیم که هر چه پیرتر می‌شویم جوان‌تر می‌شویم."
این نظرسنجی در ماه دسامبر انجام شد، پیش از آنکه همه‌گیر کروناویروس خطرات سلامتی جدیدی را برای افراد مسن ایجاد کند.
آلن تاکید کرد: سیاست‌گذاران باید سن‌گرایی را اساس تغییرات خود قرار دهند و تشخیص دهند که چگونه این امر می‌تواند در واکنش آنان به بیماری همه‌گیر کووید-19 تاثیر داشته باشد.
انتهای پیام
