بحران زباله‌های پلاستیکی در مازندران

ایسنا/مازندران بدون توجه به این نکته که فلزات سنگین تا یک میلیون سال دیگر هم در آب خواهند ماند و دو هزار سال آینده برای پلاستیک هایی که در خاک دفن شد هیچ تغییری حاصل نخواهد شد، فعالیت تخریبی خود علیه محیط زیست را ادامه می‌دهیم و همه این عوامل سبب شده، تا محیط زیستی آلوده، از ما برای آیندگان به ارث برسد آلودگی‌های زیست محیطی که هزاران سال اثر آن را شاهد خواهیم بود."تولید و مصرف بی‌رویه پلاستیک‌ها".
بسیاری از کارشناسان معتقدند محیط زیست مازندران طی 20 سال گذشته آلوده‌تر شده است، چرا که این استان در شمال کشور، به دلیل سرسبز بودن، تمامی مولفه‌های زیست محیطی را دارا است.
در واقع مازندران به دلیل شرایط آب و هوایی، رودخانه‌های پرماهی، جنگل سرسبز و غیره، مقصد مسافران و در حال حاضر مهاجران شده است.
این کارشناسان معتقدند که به همین دلیل روند افزایش ورود مسافران و مهاجران به مازندران، محیط زیست این استان طی 20 سال گذشته، بسیار آلوده شده و مشکلات دیگر مانند فرسایش خاک را باید به این موضوع اضافه کرد.
از سویی، به دلیل حجم فراوان ورود شیرآبه محل‌های دپوی زباله که در نزدیکی رودخانه و سواحل قرار دارند، موجب شده تا سلامت ماهیان خزری با تهدید رو به رو شوند، به عنوان مثال عزیر عابسی عضو هیئت علمی دانشگاه نوشیروانی بابل، از این آشفتگی‌های زیرست محیطی با ""مدتی است عزاداری محیط زیست آغاز شده است"، تعبیر می‌کند.
از سویی دیگر، بدون توجه به این نکته که فلزات سنگین تا یک میلیون سال دیگر هم در آب خواهند ماند و دو هزار سال آینده برای پلاستیک هایی که در خاک دفن شد هیچ تغییری حاصل نخواهد شد، فعالیت تخریبی خود علیه محیط زیست را ادامه می‌دهیم و همه این عوامل سبب شده، تا محیط زیستی آلوده، از ما برای آیندگان به ارث برسد آلودگی‌های زیست محیطی که هزاران سال اثر آن را شاهد خواهیم بود."تولید و مصرف بی‌رویه پلاستیک‌ها".
بدون شک همه ما در طول روز با پلاستیک، کیسه‌های پلاستیکی و مشتقات آن سر و کار داریم و به همین آسانی نمی‌توانیم آن را از سبد مصرفی زندگی خود حذف کنیم.
پس از خرید نان، آن را در کیسه پلاستیکی می‌گذاریم و میوه‌های خود را با نایلون‌ها به خانه می‌بریم و این روزها که کرونا به بالاترین میزان شیوع‌اش رسیده است، دستکش‌های پلاستیکی بلای جان محیط زیست شده است.
پارچه‌های لطیف و ضخیم، کفش و کمربند، چرم مصنوعی، جوراب‌های نایلونی، موکت، انواع کفپوش، رنگ، ظروف و وسایل آشپزخانه، میز و صندلی و وسایل تزئینی، خودکار و خودنویس و کیسه‌های زباله، همه و همه از پلاستیک هستند و انگار راهی برای مقابله با آن وجود ندارد.
به گزارش ایسنا، در بسیاری از مواقع نیز در طبیعت مشاهده شده است که حیوانات با بلع مواد پلاستیکی، جان خود را از دست داده‌اند و می‌توان از تعبیر "پلاستیک‌ها بلای جان طبیعت شده‌اند" استفاده کرد.
بسیاری از محققان نیز معتقدند کیسه‌های پلاستیکی موجب افزایش سرعت نابودی محیط زیست شده‌اند، از سویی دیگر، متخصصان بهداشت و ایمنی غذایی معتقد هستند که، ظروف یکبار مصرف از مواد مختلفی ساخته شده که با نام های مختلفی نیز شناخته می‌شوند، پلی‌استایرن در لیوان‌های آب، کارد، چنگال،قاشق و ظروف غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
به عنوان مثال، ظروف پلی استایرنی شفاف برای نوشیدنی‌های سرد ساخته می‌شوند و ریختن مواد داغ مثل چایی در آنها خطرناک است.
مواد غذایی داغ در ظروف یکبار مصرف با رنگ روشن و شیشه‌ای به علت ضعیف بودنشان موجب آزادشدن مواد شیمیایی می‌شود.
ضرر ظروف یک‌بار مصرف پلی‌استایرن در هنگام مصرف مواد نوشیدنی ‌اسیدی و چرب مانند نوشابه و کاکائو، بسیار بیشتر از مصرف چای داغ است.
اصولا ظروف یکبار مصرف برای یک بار استفاده ساخته شده‌اند، زیرا در صورت تکرار شیارهای بسیار کوچکی که قابل رویت هم نیستند، در آنها به وجود می‌آید که علاوه بر مستعد کردن شخص به عفونت‌های دستگاه گوارش به علت آزاد کردن مولکول‌های آلی و صنعتی به داخل آب یا غذا، انسان را در معرض انواع سرطان قرار می‌دهند.
این عوامل نشان می‌دهد نه تنها محیط زیست بلکه انسان‌ها نیز در استفاده از ظروف پلاستیکی در امان نیستند، متخصصان تاکید می‌کنند افراد برای گرم کردن غذاها از ظروف پلاستیکی در ماکروویو استفاده نکنند، به خصوص غذاهای حاوی روغن و چربی‌، چون گرما و پلاستیک و روغن با هم ترکیب شده‌ که نتیجه‌ آن تولید سم دی‌اکسین است.
این سم بسیار سرطان‌زا است.
به گزارش ایسنا، تجمع مواد پلاستیکی به ویژه ظروف یک بار مصرف، بطری ها و پاکت های پلاستیکی در گوشه و کنار طبیعت نشان از بی توجهی یا کم توجهی به خطرات ناشی از این مواد برای انسان و سایر موجودات زنده است.
بسیاری از کارشناسان معتقدند مواد پلاستیکی قابلیت تجزیه توسط موجودات زنده از جمله میکروب ها را ندارد و یا سرعت تجزیه آنها بسیار پایین است و به همین علت برای سالیان طولانی در طبیعت باقی می مانند.
با این وجود عوامل فیزیکی مثل نور خورشید باعث خرد شدن مواد پلاستیکی به ذرات ریزتر و ریزتر می‌شود.
آنها معتقدند که، ذرات پلاستیکی می‌توانند از طریق آب آشامیدنی به بدن انسان وارد شوند.
علاوه بر این، تجمع مواد پلاستیکی در بدن جانوران باعث انتقال آنها از طریق زنجیره غذایی به انسان شده که می تواند سلامت انسان را تهدید کند.
این ذرات به دلیل خواص شیمیایی خود مواد سمی و خطرناکی مثل آلاینده های آلی را نیز از محیط جمع کرده و با خود به زنجیره غذایی وارد می کنند.
بر این اساس کافی است سری به سواحل مازندران، گوشه و خیابان شهرستان‌های این استان و سطل‌های زباله‌ای که دیگر تحملی برای کیسه‌های زباله ندارد بیاندازید، بسیاری از کیسه‌های پلاستیکی در خیابان‌ها رها شده‌اند و جدای از بوی بسیار نامطبوع ناشی از وجود زباله در آن، خود به دلیل تجزیه نشدن خطری بزرگتر محسوب‌ می‌شود.
به گزارش ایسنا، در هر صورت در کنار تمامی راهکارهای علمی موجود، شاید مهم‌ترین و بهترین راهکار کاهش خطرات پلاستیک برای محیط زیست و انسان، کاهش مصرف محصولات پلاستکی و جایگزینی آنها با محصولات دیگر باشد.
همچنین می توان از یک محصول پلاستیکی چندین بار استفاده کرد و میزان ورود این مواد را به طبیعت کاهش داد.
بازیافت صحیح و تفکیک زباله ها از مبدا راهکار دیگری در مقابل معضلات پلاستیک برای محیط زیست است.
انتهای پیام