زیرساخت‌ها برای تحقق جهش تولید در جمهوری اسلامی ایران مهیاست
یک دانش‌آموخته دکترای اقتصاد گفت: تمامی زیرساخت‌ها برای جهش‌های متعدد تا رسیدن به بالاترین استاندارد اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران مهیا است فقط باید خواستی جمعی در تغییر تفکر تصمیم‌گیرندگان و تصمیم‌سازان کشور جهت تحقق جهش‌ها خصوصا تولید به وجود آید.
ایسنا/گیلان یک دانش‌آموخته دکترای اقتصاد گفت: تمامی زیرساخت‌ها برای جهش‌های متعدد تا رسیدن به بالاترین استاندارد اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران مهیا است فقط باید خواستی جمعی در تغییر تفکر تصمیم‌گیرندگان و تصمیم‌سازان کشور جهت تحقق جهش‌ها خصوصا تولید به وجود آید.
دکتر محمدحسن جیگاره در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به این سوال که آیا با وجود فشارهای سیاسی، اقتصادی و جولان ویروس کووید ۱۹ امکان جهش در تولید وجود دارد؟
اظهار کرد: جهش تولید فقط یک شعار برای ۳۶۴ روز یک سال نیست، بلکه یک خواست قلبی و درخواست عمومی در طی دهه‌های متفاوت است که توسط رهبر معظم انقلاب اعلام شده است.
پیش از بیان هر موضوعی بهتر است مروری بر تفاوت «صعود» و «جهش» در روند جامعه و جایگاه آنها در تفکر مسئولین داشته باشیم.
این دانش‌آموخته دکترای اقتصاد، با بیان اینکه در حوزه «صعود» هر بخش فعال در جامعه، به عنوان یک جزیره تعریف شده، سپس برنامه‌ای تدوین و براساس آن بودجه مشخص می‌شود و در نهایت به صورت تکالیف قانونی با یک برنامه زمانبندی به تمامی زیر مجموعه‌ها ابلاغ می‌گردد، افزود: در بررسی موفقیت عملکرد برنامه می‌توان اشتباهات و یا انحرافات از مکتوبات برنامه را مشخص کرد و سپس مدیران و افراد مسئول، برای دوره بعد سعی در تصحیح انحرافات می‌گیرند؛ در این بین هر سازمان بر اساس اهداف از پیش تعیین شده که بر پایه برنامه ۲۰ ساله کشور است سعی در رسیدن به اهداف خود دارد، هر چند که با انواع تحریم‌های بیرونی، درونی و تخیلی روبه‌رو باشد.
فعالیت‌ها در برنامه‌های کشوری به صورت ترکیبی دیده شده‌اند
این مشاور مدیریت تجاری بیان کرد: بر اساس تفکر صعود، هر سازمان منابع مالی و برنامه‌های مشخص و مکتوب شده خود را داشته و سعی در رسیدن به اهداف تعریف و تعیین شده با تکیه بر زیرساخت‌ها، بودجه و برنامه‌هایش دارد.
جیگاره گفت: کلیه فعالیت‌ها در برنامه‌های کشوری به صورت ترکیبی دیده شده ولی در واقعیت شاهد آن نبوده‌ایم که به حد معقولی از ارتباط فی ما بین سازمان‌ها رسیده باشیم؛ می‌توانیم از آثار بوجود آمده بهره برده و بیان کنیم که جلسات متفاوت و تفاهم‌نامه‌های متعدد تبادل شده خود نشاندهنده آن است که سازمان‌ها به ساختار ترکیبی اعتقاد نداشته و در هر مرحله و بر اساس نیاز ایجاد شده، سعی در مذاکره و امضای تفاهم‌نامه بین سازمانی دارند.
لذا با کمی دقت در می‌یابیم که سازمان‌ها اگر هم برنامه مناسبی داشته باشند اما تاکنون نتوانسته‌اند به صورت یک کل به هم‌افزایی دست پیدا کنند.
این دانش‌آموخته دکترای مدیریت در توصیف مفهوم «جهش»، تصریح کرد: اما جهش معقوله دیگری است، در این حالت جامعه و تمامی زیرساخت‌های خرد تا کلان به صورت یک مجموعه منسجم که تمامی انرژی‌های خود را در یک راستا باید قرار دهند، دیده می‌شود.
تمامی تصمیمات در هم‌افزایی کامل قرار داشته و تصمیم‌گیران میانی در این میان حذف می‌گردند، کل بدنه جامعه به دنبال استقلال واقعی حرکت می‌کنند، نه کلامی.
در مسیر تحقق جهش کل جامعه مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد
این تحلیل‌گر مسائل اقتصادی و تجاری با بیان اینکه جهش را می‌توان به حرکت بر روی پله مثال زد و صعود را می‌توان همچون از تپه بالا رفتن دانست، ادامه داد: در جهش به سطح کاملا آماده‌ای از ملزومات نظیر علم، تجربه و تجهیزات خواهیم رسید که اگر هم استراحتی وجود داشته باشد، در حرکت و گام بعدی آن استراحت تعلل به حساب نخواهد آمد بلکه این استراحت یادگیری، آموزش و تجربه است که باید کسب شود تا برای پله بعدی آماده شد.
در مسیر جهش، فرآیند تحقق با اراده‌ای یکسان به حرکت افتاده و هیچ بخشی از جامعه نمی‌تواند عقب بماند بلکه تمامی جامعه به صورت دفعی و بر اساس آمادگی‌های پیشین حرکت خواهند کرد و کل جامعه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و انحراف به صورت کلی بررسی و تصحیح می‌شود.
جیگاره با بیان اینکه در حوزه «صعود» هر بخش به تنهایی از تپه بالا رفته هر چند که دیگر بخش‌ها نیز با وی در حال صعود باشند، اضافه کرد: هر بخش در حال صعود به فکر خود است که برگشتی به عقب نداشته باشد، هر چند طنابی به نام «برنامه» آنها را به هم متصل کرده باشد.
نوع تعریف برنامه(طناب)، یک اعتماد به نفس کاذب ایجاد کرده و فاصله‌ای مطمئن بین هر بخش با بخش یا سازمان با سازمان دیگر فقط برای آن است که در صورت صدمه دیدن یک بخش یا سازمان، بخش‌های دیگر کمترین صدمه را ببینند؛ اما توجه نمی‌کنند که در صورت نزول یک سازمان یا بخش، تمامی سازمان‌ها از نزدیکترین تا دورترین بر اساس فشار دفعی که به آنها وارد شده، سرعت‌شان کاسته شده و گاهی به عقب نیز برگشت خواهند داشت .به عنوان مثال فرهنگ به کمک صنعت، ورزش به کمک گردشگری، کشاورزی به کمک کار و...
البته همه به صورت یکپارچه به کمک هم خواهند آمد .فقط در این صورت است که تحریم‌های اعمال شده فعلی و آینده، یک فرصت کامل برای کشور ایجاد کرده و رفاه اجتماعی بدون نوسانات ارزی به جامعه تقدیم می شود.
این دانش‌آموخته دکترای اقتصاد، با بیان اینکه رفاه اجتماعی یعنی هر شخصی بر اساس توان و خواست خود فعالیت کرده و نه فقط از حداقل‌های زیستی برخوردار شود بلکه بتواند به عنوان جزئی از کل هم برای خود و هم برای دیگر افراد جامعه مفید باشد، ادامه داد: سطح رفاه اجتماعی بالاتر از استانداردهای تعریف شده قرار خواهد گرفت زیرا همه بخش‌ها فارغ از فشارهای بیرونی توان خود را در یک راستا قرار خواهند داد و به نوعی می‌توان استاندارد جدیدی در سطح دنیا بوجود آورد.
عدم اعتماد کامل برخی وزارتخانه‌ها به دستاوردهای علمی جوانان
این تحلیل‌گر مسائل اقتصادی و تجاری خاطرنشان کرد: برخی از تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیرندگان تمایل دارند تا همیشه در حالت صعود باشند، این گروه اعتقادی به تفکر جمعی نداشته و ندارند همانند عدم اعتماد کامل برخی وزارتخانه‌ها به دستاوردهای علمی جوانان و عقد قرارداد با شرکت‌های خارجی!
ممکن است این تفکر برای چند صد سال پیش تا سه دهه قبل مفید فایده بوده اما در حال حاضر فقط عامل عقب ماندگی خواهد بود.
تفاوت‌های اجتماعی، گروه‌های نیازمند و کوچ به شهرهای بزرگ افزایش خواهد یافت زیرا هیچ بخشی به طور کامل دانایی آنرا ندارد که چگونه می‌تواند با بخش‌های دیگر هم‌افزایی کند.
وی ادامه داد: به عنوان مثال گندم‌کاران، محصول خود را چه دیم و چه آبی کاشته و آن را در زمان‌ها و فصول متفاوت درو و جمع‌آوری می‌کنند؛ صنعت خودروسازی و زیرساخت‌های حمل و نقل نیاز است تا با کمترین زمان و هزینه این گندم‌ها را به سیلو برسانند از آنجا تقسیمات بر اساس مصرف هر استان انجام شده و آرد مورد نیاز تحویل داده شود، اما در این بین با نگاهی به آمارها میزان دور ریز نان و محصولات تولید شده از آرد به میزانی زیاد است که می‌توان با کاهش دور ریز کشوری را تغذیه کرد حال پرسش این است که درکدام نقطه ضعیف عمل کرده‌ایم؟
جیگاره افزود: آیا ضعف در تبلیغات، تحقیقات علمی، ساختارهای فیزیکی، فرهنگ‌سازی پایه و تکنولوژی به تنهایی یا یکپارچه است؟
از نظر منطق صعود، ضعف احتمالا در انحراف و نرسیدن به اهداف برنامه هر بخش است، اما در منطق جهش، ضعف در عدم همپوشانی و حمایتی است که هر بخش باید از بخش‌های دیگر داشته باشد.
این دانش‌آموخته دکترای مدیریت گفت: لذا تمامی زیرساخت‌ها برای جهش‌های متعدد تا رسیدن به بالاترین استاندارد اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران مهیا است فقط باید خواستی جمعی در تغییر تفکر تصمیم‌گیرندگان و تصمیم‌سازان کشور جهت تحقق جهش‌ها خصوصا تولید به وجود آید.
انتهای پیام