اشارات امام در منشور روحانیت را رمزگشایی کردم

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «خون دل؛ کنکاش تاریخی نامه منشور روحانیت امام خمینی (ره)» نوشته جواد موگویی به تازگی منتشر شده است.
نویسنده اثر درباره این کتاب به خبرنگار مهر گفت: از حدود ۲ الی ۳ سال پیش روی این موضوع کار می‌کردم.
اگر صحیفه امام چند فراز خیلی مهم داشته باشد یکی از آنها قطعاً منشور روحانیت امام است.
این نامه در سال ۶۷ نوشته شده است و در واقع حضرت امام در آن، مانیفست انقلاب اسلامی را مطرح کرده است.
بحث‌های مختلفی در آن وجود دارد نسبت به جریانات مختلفی که از سال ۴۲ در برابر انقلاب اسلامی قرار داشته‌اند و خط مشی و تفکر جمهوری اسلامی در حوزه علمیه را مشخص کرده است.
جواد موگویی افزود: از حدود ۳۱ سالی که از این نامه می‌گذرد هیچ شرحی از آن بیرون نیامده بود و فقط خود نامه توسط دفتر نشر امام و جاهای دیگر منتشر می‌شد و هیچ کاری در جهت بررسی روی آن انجام نشده بود.
قصد من بررسی تاریخی بر روی این نامه بوده است و این برای اولین بار است که کسی روی منشور روحانیت امام کار می‌کند.
من در حقیقت یک واکاوی تاریخی انجام داده‌ام.
امام در آن نامه به چند جریانی که در حوزه علمیه به نام دین در مقابل نهضت امام و انقلاب اسلامی بوده‌اند اشاره می‌کند اما نام کسی را صریحاً نبرده است.
وی ادامه داد: من در این کتاب به مصادیق تاریخی این جریانات پرداخته‌ام.
مثل جریان حجتیه، جریان آقای شریعتمداری، جریان متحجرین، روحانیت درباری و ….
درباره هر کدام از این مصادیق در حدود ۵۰ صفحه توضیحاتی داده‌ام و آنها را ارزیابی کرده‌ام.
با توجه به اسناد و مدارک و مراجعه به خاطراتی که در این سال‌ها نسبت به این مصادیق چاپ شده است.
جواد موگویی اضافه کرد: بر خلاف اینکه ما در فضای عمومی جامعه تصور می‌کنیم که امام وقتی نهضت را راه انداخت بلافاصله مورد استقبال روحانیون قرار گرفت این گونه نبوده است.
به شهادت نامه منشور روحانیت امام، جریانات مختلفی رو به روی امام ایستاده بودند.
از متحجرین که امام از آنها با عنوان متحجرین ناآگاه و وابسته یاد می‌کند و تعابیر صریحی درباره آنها به کار می ببرد تا روحانیت درباری.
در جایی از جریان ولایتی نام می‌برد که در بحث تولی و تبری افراط کرده‌اند و امروز آنها را تحت عنوان جریان شیرازی می‌شناسیم.
وی سپس گفت: از آن جایی که این نامه در آن برهه زمانی نوشته شده و امام هم اسمی از کسی نیاورده است، انسان امروز شاید خیلی متوجه تعابیر امام نشود.
مثلاً در جایی می‌گوید آنان که قبل از انقلاب سر در آستان دربار داشتند پس از انقلاب سر از کودتای نوژه در آوردند.
منظور امام در اینجا آیت الله شریعتمداری بود که قبل از انقلاب با ساواک در ارتباط بود و بعد از انقلاب هم با تشکیل حزب خلق مسلمان و ماجرایی که در آذربایجان راه افتاد مرتبط بود و بعد هم سر از کودتای نوژه و کودتای صادق قطب زاده درآورد.
جواد موگویی عنوان کرد: من در واقع اشارات امام در این نامه را رمزگشایی کردم و برای هر کدام از این جریانات شرح تاریخی نوشته‌ام.
عبارت دیگری امام در منشور روحانیت دارد که می‌گوید من امروز از خواهران و برادران و پدران و مادران و فرزندان شهدا به خاطر برخی از تحلیل‌های آقایان عذرخواهی می‌کنم و می گویم ما از جنگ یک لحظه هم پشیمان نیستیم.
اشاره امام در اینجا به سخنرانی آقای منتظری در ۲۲ بهمن یعنی ۱۰ روز قبل از اینکه امام این نامه را بنویسد است.
آقای منتظری آنجا می‌گوید ما از جنگ تحمیلی پشیمانیم و پیروز واقعی صدام شد.
امام در واقع جواب آقای منتظری را می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: امام در جای دیگری از این نامه می‌گوید از سپردن برخی مناسب به لیبرال‌ها عذرخواهی می‌کنم.
گرچه آن موقع هم راضی نبودم اما به توصیه دوستان این کار را کردم.
اینجا منظور امام دولت بازرگان است.
این دوستان چه کسانی هستند؟
اینها را نیز رمزگشایی کردم و شرح تاریخی آن را نوشته‌ام.
مخاطبی که در آن دوره زیست کرده و در آن حال و هوا بوده قاعدتاً خیلی از این تعابیر را می‌داند اما با گذشت ۳۰ سال باید شأن نزول و شرح تاریخی این نامه نوشته شود.
جواد موگویی در ادامه تأکید کرد: هدف امام از نوشتن این نامه این است که بگوید این جریانات هنوز هم هستند.
مثلاً درباره انتخاب دولت بازرگان می‌گوید تلخی آثار این انتخاب هنوز هم باقی است و تا سال‌ها باقی خواهد ماند.
امروز هم می‌بینیم که هنوز باقی مانده است.
یا درباره انجمن حجتیه امام می‌گوید دشمن با نیرنگ جدایی دین از سیاست وارد حوزه‌های علمیه شد و متأسفانه این نیرنگ هم تا حدودی کارکرد خود را داشته است.
هدف امام این است که جریاناتی که در حوزه‌های علمیه هستند را به طلبه‌های آینده هشدار دهد و می‌بینیم که امروز هم این جریانات هستند.
وی افزود: هم جریان ولایتی امروز وجود دارد که آن موقع به اسم آقای شیرازی مطرح نبود و به اسم آقای جویباری (اگر اشتباه نکنم) مطرح بود اما امروز به نام جریان آقای شیرازی آن را می‌شناسیم.
جریان انجمن حجتیه هم هنوز فعال است و علی رغم شعاری که قبل از انقلاب می داده و به دروغ جدایی دین از سیاست را مطرح می کرده، همچنان در مقابل جریان انقلاب اسلامی هست.
جریان روحانیت درباری شاید الان به معنای دربار وجود نداشته باشد اما با همان وابستگی امروز هم جریانی وابسته به انگلیس در حوزه علمیه وجود دارد.
جواد موگویی در پایان گفت: همه آن جریاناتی که از سال ۴۲ رو به روی امام بودند همچنان در حوزه علمیه وجود دارند.
هدف امام هم هشدار به جوانان درباره این هاست.
امام از تعبیر مارهای خوش خط و خال استفاده می‌کند و می‌گوید مراقب این مارهای خوش خط و خال در حوزه‌های علمیه باشید.
تعابیر امام در این نامه بسیار صریح و عیان است که این تعابیر هیچ وقت در نامه دیگری توسط امام درباره جریانات موجود در حوزه علمیه به کار نرفته است.