آیا درج برچسب «غیرتراریخته» خلاف قانون است؟
عکس زیر، راه‌پیمایی اعتراضی مردم اروپا (کرواسی) علیه تراریخت است. کل اروپا کمتر از «یک‌هزارم» تراریخت دنیا را تولید می‌کند؛ اما در ایران، مدیرکل فرآورده‌های غذایی و آشامیدنی وزارت بهداشت اعلام کرد که درج برچسب "غیرتراریخت" تشویش اذهان محسوب می‌شود!!
اول آنکه، قانون ایمنی زیستی و آیین‌نامه و دستورالعمل‌های آن بر مبنای ماده دو و هفت این قانون و بر اساس اصول پایۀ علم قانون‌گذاری، قانونی خاص است در مورد مواد تغییر شکل یافته ژنتیکی و به موارد دیگر تسرّی پیدا نمی‌کند.
بنابراین، اقدام شخص حقوقی و یا شرکتی برای زدن برچسب «غیرتراریخته» بر روی برچسب محصولات غذایی ارتباطی با مفاد قانون ایمنی زیستی و در نتیجه شورای ایمنی زیستی و مصوبات آن ندارد و بالطبع نمی‌شود برای «نابجا» و خلاف قانون خواندن این اقدام به آنها دست یازید.
در حقیقت، این اقدام غیرقانونی نیست، دست‌کم خلاف قانون ایمنی زیستی نیست!
داشته» جدا از ادعای بلاوجه ایشان در مورد تخلّف بودن تبلیغات غیرتغییر شکل یافتگی محصولات، مشخص نیست ایشان با اتکا به کدام نظرخواهی و افکارسنجی مدعی شده‌اند که اعلام «غیرتراریخته» بودن محصولات موجب تشویش اذهان و نگرانی مصرف‌کنندگان می‌شود؟
نویسنده البته در مقام تأیید عملکرد شرکتی که این‌گونه تبلیغات را انجام می‌دهد و محتوای آن تبلیغات نیست؛ بحث بر سر «حق بر آگاهی» شهروندان از محتوای آنچه می‌خورند است و تکالیف قانونی نهادهای دولتی در حفاظت از این حق.
البته ایشان به جرم‌انگاری موضوع هم پرداخته و خواهان برخورد با متخلفان و جمع‌آوری تبلیغات این‌چنینی شده‌اند که «
جدای از این موارد، جا دارد از جناب دکتر عزیزی پرسیده شود که مجموعۀ ایشان و وزارت بهداشت و درمان که بر اساس تبصرۀ ذیل ماده 30 قانون برنامۀ ششم توسعه مکلف شده‌اند که «
جدا از آن، کاش آن شرکت‌هایی
بر اساس مواد 5 و 11 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، مصوبات این شورا برای اطلاع عموم باید در دسترس قرار بگیرد.
امری که به نظر می‌رسد، متاسفانه توسط مجریان قانون چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
معاون فناوری پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، اعلام کرده‌اند که «اخیراً مصوبه‌ای در شورای ایمنی زیستی ارائه شد که بر اساس آن
روغن‌های تصفیه شده نیازی به برچسب‌گذاری ندارند.» جدا از منطقی دانستن این امر و توجیه علمی داشتن یا نداشتن این تصمیم که خارج از تخصص نویسنده این متن است، چگونه می‌توان از صحت و سقم این گزاره اطمینان حاصل کرد؟
چگونه می‌توان این اطمینان را به مردم داد که این تصمیم بر اساس منافع ملی، امنیت غذایی، سلامت و ایمنی زیستی مردم گرفته شده است؟
