روشی الهام‌بخش برای تامین آب مورد نیاز در مناطق بیابانی
محققان دریافتند، موجودات زنده برای زنده ماندن در شرایط بی‌آبی و بیابانی، آب را از سنگ‌ها استخراج می‌کنند.
ایسنا/خراسان رضوی محققان دریافتند، موجودات زنده برای زنده ماندن در شرایط بی‌آبی و بیابانی، آب را از سنگ‌ها استخراج می‌کنند.
به نقل از ارث، بر اساس یافته‌های محققان دانشگاه کالیفرنیا، سیانوباکتری‌ها برای زنده ماندن در شرایط شدید بیابانی، آب را از صخره‌ها استخراج می‌کنند.
این یافته‌ها می‌تواند راهنمایی برای زندگی در شرایط سخت بی‌آبی و یا سیاره‌های دیگر مانند مریخ باشد که فاقد آب هستند.
سیانوباکتری‌ها در سنگ‌های بیابان آتاکاما امریکای جنوبی(یکی از خشکترین بیابان‌های جهان) آب را از مواد معدنی موجود در آن استخراج می‌کنند، با این کار فاز مواد را از سنگ گچ به آنیدریت تغییر می‌دهند.
این بررسی بر روی Chroococcidiopsis ، نوعی سیانوباکتری مقاوم در خشکی در یکی از خشکترین مناطق جهان انجام شد.
این میکروارگانیسم‌ها در زیر یک لایه‌نازک از سنگ قرار دارند که به محافظت از آنها در برابر شرایط سخت کویر مانند نور شدید خورشید، خشکی بیش از اندازه و باد شدید کمک می‌کند.
سنگ حاوی آب، به نام‌سنگ گچ (سنگ گچ ماده معدنی بسیار نرمی است که از فشرده شدن کلسیم سولفات دو هیدرات ایجاد می‌شود) از مواد معدنی مبتنی بر سولفات کلسیم است.
محققان با کشف اینکه سیانوباکتری‌ها ماهیت صخره‌ها را در شرایط خشک و بیابانی تغییر می‌دهند، شگفت‌زده شدند.
میکروارگانیسم‌ها از طریق استخراج آب، سنگ گچ را به آنیدریت، یک ماده معدنی بدون آب تبدیل می‌کنند.
محققان این روش را از طریق آزمایش تایید کردند و درک عمیقی از مکانیسم‌هایی که برخی از سیانوباکتری‌ها در محیط‌های سخت زندگی می‌کنند، کسب و اعلام کردند که نتایج این کار می‌تواند برای زندگی در محیط‌های سخت موثر باشد.
این آزمایش در دو شرایط مختلف انجام شد؛ اولی مربوط به وجود آب برای تقلید از یک محیط با رطوبت بالا بود، درحالی‌که دومی برای تقلید از شرایط بیابانی کاملا خشک صورت گرفت.
نتایج آزمایش نشان داد، سیانوباکتری‌ها با وجود رطوبت، سنگ گچ را به آنیدریت تبدیل نمی‌کنند، زیرا آب را از محیط اطراف خود دریافت می‌کنند، اما زمانی که در شرایط بی‌آبی بودند، استخراج آب از سنگ گچ تنها راه بود و نتیجه آن بسیار مفید است.
محققان اظهار کردند: "سیانوباکتری‌ها داخل سنگ را مانند کارگران معدن کوچک با دفع زیست لایه حاوی اسیدهای آلی سوراخ می‌کنند."
سیانوباکتری‌ها به‌عنوان جلبک‌های فیروزه‌ای، باکتری‌های فیروزه‌ای یا سیانوفیت‌ها هستند و برای تولید مواد غذایی نیاز به نور و آب دارند، آنها بی‌هوازی هستند و به اکسیژن نیاز ندارند.
محققان مدت‌ها است که گمان می‌کنند میکروارگانیسم‌ها می‌توانند آب را از مواد معدنی استخراج کنند، اما این مطالعه برای اولین بار این مورد را اثبات کرده است.
این موضوع به‌عنوان راهبردی برای زنده‌ماندن میکروارگانیسم‌هایی است که در مکان‌های خشک زندگی می‌کنند و این موضوع برای جستجو در مکان‌های بی‌آب موثر است.
این تحقیق در مجله PNAS منتشرشده است.
انتهای پیام