مافیای سینما نمیگذارند به من کار برسد
جهانبخش سلطانی ترجیح میدهد در کارهای تئاتری و تلویزیونی خود، دست روی نقاط ضعف بگذارد و از مشکلات مردم سخن به میان آورد، مشکلاتی که اعتقاد دارد بر زبان آوردن آن، وظیفه هنرمندان کشور است.
از نمایش "دلشوره" بگوئید، این نمایش چه موضوعی را دنبال می‌کند؟
جهانبخش سلطانی:
گفته می‌شود این نمایشنامه به نوعی روایت رنج‌های زندگی هنری شماست، این شنیده درست است؟
جهانبخش سلطانی:
به نظر می‌رسد در حال حاضر بیشتر هنرمندان و کارگردانان تئاتر مانند شما دغدغه فرهنگی و اینکه به سمت تئاترهای معنایی و محتوایی بروند را ندارند، به نظرتان دلیلش چیست؟
هنوز هم پس از گذر چندیدن دهه از زندگی حاضرید در این عرصه این‌گونه فعالیت کنید؟
جهانبخش سلطانی:
نمایش "دلشوره" بر گرفته از مکتب هنری خاصی است؟
جهانبخش سلطانی:
یعنی این چیزی که ما به عنوان تئاتر طنز می‌بینیم طنز نیست؟
جهانبخش سلطانی:
به نظرتان حال تئاتر کشور و استان چطور است؟
جهانبخش سلطانی:
این نمایش با هزینه شخصی اجرا می‌شود؟
جهانبخش سلطانی:
چقدر از نمایش شما حمایت شد؟
جهانبخش سلطانی:
چرا در زمینه تبلیغات شهری کمک خاصی به تئاتر صورت نگرفت؟
جهانبخش سلطانی:
همسر جهانبخش سلطانی:
حمیدی:
البته در سطح شهر می‌بینیم تئاترهای زیادی اجرا می‌شود.
حتی بسیاری معتقدند تئاتر باید کمدی باشد تا مردم با دیدن نمایش بیایند و با تئاتر آشتی کنند.
در این بین تصور برخی این است که شاید با این نگاه، کیفیت خیلی مهم نباشد بلکه آشتی مردم با تئاتر مهم است.
جهانبخش سلطانی:
در بخشی از حرف‌هایتان به تئاتر حماسی اشاره کردید با توجه به مشکل بحران هویت در نسل جوان و دغدغه‌هایی که مسئولان فرهنگی در این زمینه دارند، به نظرتان تئاتر حماسی می‌تواند در کشور ما الگوساز شود؟
جهانبخش سلطانی:
پشیمان نیستید؟
جهانبخش سلطانی:
بگذارید سئوالمان را با ادبیات دیگری مطرح کنیم.
پیش‌بینی می‌کردید در اصفهان کار کردن به این اندازه سخت باشد؟
جهانبخش سلطانی:
یعنی به نظرتان مردم کشور ما در تئاتر سطحی‌نگر شده‌اند؟
جهانبخش سلطانی:
چرا این کار را نمی‌سازید؟
جهانبخش سلطانی:
از فضای تئاتر فاصله بگیریم.
حرف‌ها زیاد است اما مردم دوست دارند از کار شما در سینما و تلویزیون سخن بگویند.
چرا کم کار شده‌اید؟
جهانبخش سلطانی:
پس یک بخشی از کم کاری شما به مافیا برمی‌گردد و بخش دیگر به سخت‌گیری شما به کیفیت داستان؟
جهانبخش سلطانی:
بعضی از شبکه‌های کشور سریال‌ها و فیلم‌های قدیمی را برای چندمین بار پخش می‌کنند که هنوز هم طرفدار دارد.
اتفاقاً نسل‌های امروزی هم پای آن می‌نشینند و این کارها را تماشا می‌کنند مانند قصه‌های مجید یا سرنخ.
به نظرتان دلیل این ماندگاری چیست؟
جهانبخش سلطانی:
به نظر شما آثاری که در سینماهای ایران پخش می‌شود خیلی سیاه‌نمایی نیست؟
به عنوان یک هنرمند اعتقاد دارید که باید همه‌ی واقعیت‌های جامعه بدون کم و کاست از زبان هنر گفته شود یا گاهی از سیاه نمایی در این زمینه خودداری کرد؟
جهانبخش سلطانی:
به نظر شما در فیلم‌های سینما بعضی از تابوها را باید گفت باید چگونه مطرح کرد؛ صحبت کرد و با چه ادبیاتی ساخته شود که هم متهم به سیاه‌نمایی نشوید و هم رسالت هنر حفظ شود؟
جهانبخش سلطانی:
اجازه بدهید به عنوان سئوال پایانی در مورد همراهی همیشگی همسرتان در طول برنامه‌هایی که دارید بپرسیم بانویی که در طول این مدت همراه شما بوده‌اند و این همراهی چقدر در کار شما تاثیرگذار بود؟
جهانبخش سلطانی: