سیاست خارجی ترامپ در قبال بحران سوریه
خلاصه خبر
علیرضا علیپور: ایالات متحده آمریکا پس از جنگ جهانی دوم با خروج از راهبرد انزواگرایی، به اتخاذ راهبرد مداخلات گسترده در سطح بین الملل اقدام کردند.
بنابراین اولویت های استراتژیک ایالات متحده آمریکا نسبت به تحولات منطقه ای خاورمیانه با تغییر روسای جمهور با تحول بنیادین و گسست مطلق روبرو نخواهد شد.
وی همچنین با چنین منطقی مخالف مداخله گرایی همه جانبه نظامی و همچنین مداخلات بشردوستانه با هدف دموکراسی سازی است و آن را یک اشتباه بزرگ توسط دولت های پیشین آمریکا قلمداد می کنند.
وی همچنین با تغییر رژیم از طریق قدرت نظامی مخالف است و بر همین اساس است که وی تصریح دارد که کشورها و متحدین آمریکا باید در هزینه های تامین امنیت منطقه سهیم گردند.
از بعد کلان عوامل سطح بین الملل یکی از مولفه های تاثیرگذار بر سیاست خارجی آمریکا به عنوان هژمون است.
پس از هزینه های گسترده مشارکت درجنگ های خاورمیانه و افزایش نفوذ چین، راهبرد چرخش استراتژیک به سمت آسیاپاسیفیک مورد توجه مقامات آمریکا قرار گرفت.
استفان والت و جان میرشایمر دو رئالیست بزرگ و برجسته بزرگترین رقیب هژمونیک آمریکا در آینده را چالش آمریکا در اوراسیا و آسیاپاسیفیک می دانند.
پرزیدنت ترامپ در طی مبارزات انتخاباتی ، هرگونه مداخله در سوریه را رد کرد و اعلام نمود که در پی براندازی رژیم اسد نخواهد بود.
ترامپ چه در جریان انتخابات و چه پس از به دست گرفتن قدرت، آشکارا اعلام کرده بود که اولویت وی در سوریه پیروزی بر داعش است نه نظام حاکم بر این کشور.
در این راستا علی رغم فشار متحدان منطقه ای برای تهاجم همه جانبه آمریکا در بحران سوریه، اما این کشور با این تصمیم مخالفت می کرد و تنها در مواقع تاکتیکی حملاتی محدودی را علیه مواضع دولت سوریه اجرا می کرد.
در واقع آمریکا در دولت ترامپ نیز موازنه مطلوب منطقه ای را بر محور حفظ نظم هژمونیک در خاورمیانه در لوای کنش غیرمستقیم و در صورت لزوم کنش محدود در متن سیاست خارجی خود پیگیری می کند.
تصمیم آمریکا در خروج نیروهایش از سوریه را می توان مبتنی بر راهبرد « تجاری سازی امنیت» دانست.
بنابراین اولویت های استراتژیک ایالات متحده آمریکا نسبت به تحولات منطقه ای خاورمیانه با تغییر روسای جمهور با تحول بنیادین و گسست مطلق روبرو نخواهد شد.
وی همچنین با چنین منطقی مخالف مداخله گرایی همه جانبه نظامی و همچنین مداخلات بشردوستانه با هدف دموکراسی سازی است و آن را یک اشتباه بزرگ توسط دولت های پیشین آمریکا قلمداد می کنند.
وی همچنین با تغییر رژیم از طریق قدرت نظامی مخالف است و بر همین اساس است که وی تصریح دارد که کشورها و متحدین آمریکا باید در هزینه های تامین امنیت منطقه سهیم گردند.
از بعد کلان عوامل سطح بین الملل یکی از مولفه های تاثیرگذار بر سیاست خارجی آمریکا به عنوان هژمون است.
پس از هزینه های گسترده مشارکت درجنگ های خاورمیانه و افزایش نفوذ چین، راهبرد چرخش استراتژیک به سمت آسیاپاسیفیک مورد توجه مقامات آمریکا قرار گرفت.
استفان والت و جان میرشایمر دو رئالیست بزرگ و برجسته بزرگترین رقیب هژمونیک آمریکا در آینده را چالش آمریکا در اوراسیا و آسیاپاسیفیک می دانند.
پرزیدنت ترامپ در طی مبارزات انتخاباتی ، هرگونه مداخله در سوریه را رد کرد و اعلام نمود که در پی براندازی رژیم اسد نخواهد بود.
ترامپ چه در جریان انتخابات و چه پس از به دست گرفتن قدرت، آشکارا اعلام کرده بود که اولویت وی در سوریه پیروزی بر داعش است نه نظام حاکم بر این کشور.
در این راستا علی رغم فشار متحدان منطقه ای برای تهاجم همه جانبه آمریکا در بحران سوریه، اما این کشور با این تصمیم مخالفت می کرد و تنها در مواقع تاکتیکی حملاتی محدودی را علیه مواضع دولت سوریه اجرا می کرد.
در واقع آمریکا در دولت ترامپ نیز موازنه مطلوب منطقه ای را بر محور حفظ نظم هژمونیک در خاورمیانه در لوای کنش غیرمستقیم و در صورت لزوم کنش محدود در متن سیاست خارجی خود پیگیری می کند.
تصمیم آمریکا در خروج نیروهایش از سوریه را می توان مبتنی بر راهبرد « تجاری سازی امنیت» دانست.