در این سرای بی‌کسی، کسی به در نمی‌زند
این روزها بسیارند مادرانی که در انتظار به آغوش کشیدن فرزندان‌شان، دست‌های‌شان را گشوده‌اند اما جز چند قطره اشک که بر پهنه صورت‌شان خشک شده است گرمای دیگری را احساس نکردند، مادرانی که با نگاه خسته خود چشم انتظارند، تا بار دیگر جمله زیبای مادر را از زبان جگر گوشه‌های خود بشنوند.
این روزها بسیارند مادرانی که در انتظار به آغوش کشیدن فرزندان‌شان، دست‌های‌شان را گشوده‌اند اما جز چند قطره اشک که بر پهنه صورت‌شان خشک شده است گرمای دیگری را احساس نکردند، مادرانی که با نگاه خسته خود چشم انتظارند، تا بار دیگر جمله زیبای مادر را از زبان جگر گوشه‌های خود بشنوند.
به گزارش ایسنا، زیباترین واژه بر لبان آدمی واژه مادر است، زیباترین خطاب مادر جان است، مادر واژه‌ای است سرشار از امید و عشق، واژه‌ای شیرین و مهربان که از ژرفای جان بر می‌آید.
مادر، قلب خانه و مظهر مهر و عاطفه، عشق و احساس، محبت و صفا است، مادری فضیلتی است ملکوتی، ناشی از عالم قدس که در وجود انسان خاکی تجلی می‌کند و درآن صراحت و صداقت، مهر و صفا، عدل و تقوا به عالی‌ترین شکل خود آشکار می‌شود.
مادری، حالتی است که صفات عالی زیبایی را در پرورش فرزند می‌داند و در این راه از همه زمینه‌ها و امکانات شخصی می‌گذرد.
مادر، هنرمندی است که در نتیجه تلاش خستگی ناپذیرش، فرزندی نیکو پرورش یافته، نیکوکار و با تقوا در مسیر حق گام برمی‌دارد.
عشق‌ورزی، حقیقت زندگی مادر است
حقیقت زندگی مادر، عشق ورزیدن، دوست داشتن و فداکاری است.
کار مادر، انسان‌سازی و فضیلت‌پروری است که در این راه غرور و خودخواهی خود را به فداکاری و عشق‌ورزی تبدیل می‌کند و حتی حاضر می‌شود دفتر عشق و زندگی شخصی خود را برای مدتی نیمه‌باز بگذارد یا مختومه سازد و فصلی نو در دفتر جدید فرزند بگشاید، به همین دلیل، مادران همواره در خور ستایش و نکوداشتند.
همه ساله در تقویم کشور ما سالروز میلاد باسعادت حضرت زهرا (س) برای ارج نهادن به مقام مادر با عنوان روز مادر نام‌گذاری شده است که در این روز فرزندان این مرز و بوم برای پاسداشت زحمات مادران‌شان سنت زیبای دست‌بوسی و تقدیر از مادر را به عمل می‌آورند.
مادرانی خسته از انتظار در گوشه سالمندان
فراموش نکنیم این روزها بسیارند مادرانی که در انتظار به آغوش کشیدن فرزندان‌شان، دست‌های‌شان را گشوده‌اند اما جز چند قطره اشک که بر پهنه صورت‌شان خشک شده است گرمای دیگری را احساس نمی‌کنند، مادرانی که با نگاه خسته خود چشم انتظارند تا بار دیگر جمله زیبای مادر را از زبان فرزندان خود بشنوند.
این حکایت، حکایت ۷۵ مادری است که در گوشه خانه سالمندان نرگس شهر هیدج در ۷۵ کیلومتری استان زنجان نگاه‌های خسته خود را به در دوخته و منتظر فرزندان خود هستند.
این روزها که مزین به نام زیبای مادر شده است، چشمان به در خیره شده، پیکرهای نحیف و قامت‌های خمیده از بازی تلخ روزگار و نگاه‌هایی که حالا دیگر مانند نگاه یک کودک پاک و معصوم جلوه می‌کند، تصویر اصلی خانه سالمندان هیدج است.
خانه سالمندان نرگس هیدج، میزبان ۷۵ بانوی سالمند
خانه سالمندان شهر هیدج تنها خانه سالمندان بانوان استان زنجان است که در حال حاضر حدود ۷۵ بانوی سالمند در آن نگهداری می‌شوند که این روزها بیش از هر زمان دیگر نیاز به دست مهربان دارند.
روز مادر بهانه‌ای برای بازدید عده‌ای از جوانان منطقه از این مرکز را فراهم ساخت اما چیزی که بیش از هر چیز در این بازدید توجه حاضران را به خود جلب کرد، سخن مادری است که بی‌مهری فرزند حتی ذره‌ای از محبت مادریش را کم نکرده است، زیرا زمانی که از او می‌پرسم امروز روز مادر است از خدا چه آرزویی داری با فداکاری مادرانه‌اش می‌گوید: باور کنید خودم حتی یک آروز در دنیا ندارم آرزو می‌کنم فرزندانم در هر جایی که هستند با عزت و سربلندی زندگی کنند.
سالمندی در انتطار ما است
یادمان نرود که هر کدام از این عزیزان سالخورده که امروز بی‌پشتوانه در سرای سالمندان نگهداری می‌شوند، روزی برای خود روزگاری داشته‌اند و دارای قدرت جسمانی بوده‌اند و مقایسه حال و گذشته این پدران و مادران تلنگری برای همه انسان‌ها است که هیچ‌گاه به امروز خود مغرور نشوند و همیشه این را در نظر داشته باشند که آن‌ها نیز روزی قدرت جوانی را از دست خواهند داد و سالخورده می‌شوند.
زهرا فتحی ـ خبرنگار ایسنا (منطقه زنجان)
انتهای پیام