انتشار «آیینهها را باور کن»
مجموعه داستان «آیینهها را باور کن» نوشته محمدحسن ارجمندی منتشر شد.

مجموعه داستان «آیینهها را باور کن» نوشته محمدحسن ارجمندی منتشر شد.
به گزارش ایسنا، این مجموعه داستان که شامل ۲۴ داستان است در ۱۲۱ صفحه با شمارگان ۲۲۰۰ نسخه در انتشارات کتاب نیستان راهی بازار شده است.
"سرسره بادی"، "مقصر کیه؟"، "فلفل"، "مراقبت"، "قرص کاکائویی"، "بیا!"، "بخشیدمت"، "دیگه دوستت ندارم"، "قولهای بچهگانه"، "آبروداری"، "خوابگاه امن"، "میگفت: میتونم اما"، " ولی من دوستت دارم"، "خطاکار عزیز"، "درد دندان"، "تخممرغ آبپز"، "ترس از دوری"، "آخر دنیا"، "عذرخواهی زبانی"، "قرص نعنایی"، "بستنی دیگه چیه؟" مگه نگفتم چیزی از کسی نگیر، "حلقه اشک"، "بشین غذاتو بخور" و "دوگانگی" داستانهای این مجموعه هستند.
در معرفی ناشر آمده است: نویسنده در این مجموعه سعی داشته تا به بهانه بیان خاطرات خود از بزرگ شدن فرزندش، نکاتی اخلاقی و فرهنگی را در موقعیتهای مختلف داستانی روایت کند.
همه داستانهای این کتاب با موضوعی واحد نوشته شدهاند.
در واقع شاید بتوان گفت که مقصود اصلی نویسنده از نگارش این خاطرات، تبیین مفاهیمی اخلاقی در مواجهه با موضوعاتی است که همه انسانها در گروههای سنی متفاوت با آن دست و پنجه نرم میکنند.
مراقبت خداوند از انسانها مانند مراقبت پدر و مادر از فرزندانشان است و در این کتاب این رابطه را براساس رابطه خود با فرزندش روایت کرده است.
در بخشی از داستان «دیگه دوستت ندارم!» میخوانیم: «خانه ما مثل محل فیلمبرداری یک فیلم سینمایی شده بود که برداشت اول سکانس مربوطه مورد تایید کارگردان قرار نگرفته و کار به برداشتهای مجدد کشیده شده بود.
ریحانه هم مثل بازیگری بود که وظیفه داشت بر اساس فیلمنامهای که خود نوشته بود، صحنه را به هم بریزد.
این چنین بود که او خانه را به هم میریخت و ما مثل عوامل صحنه با تایید سکانس از سوی کارگردان، صحنه را به حالت نخست برمیگردانیم.
خانه را مرتب میگردیم و ریحانه باز آن را به هم میریخت.برداشتهای مجدد، بارها و بارها تکرار میشد و ما هر بار با درجات عصبانیت مختلف، بازسازی صحنه فیلمبرداری را انجام میدادیم…"
انتهای پیام