مبارزه بهورزان با کرونا در روستاهای صعب‌العبور+عکس و فیلم
در برخی از روستاهای سیستان و بلوچستان که زیرساخت مناسب برای دسترسی مردم به رسانه، اینترنت و بستر مخابراتی وجود ندارد، بهورزان سختکوش با حضور درب خانه‌ها برای توجیه اهالی روستا در مورد علائم بیماری کرونا فعال هستند و در برخی از روستاها که صعب‌العبور و کوهستانی است حتی به وسیله چهارپا بر سر بستر بیمار حاضر میشوند.
در برخی از روستاهای سیستان و بلوچستان که زیرساخت مناسب برای دسترسی مردم به رسانه، اینترنت و بستر مخابراتی وجود ندارد، بهورزان سختکوش با حضور درب خانه‌ها برای توجیه اهالی روستا در مورد علائم بیماری کرونا فعال هستند و در برخی از روستاها که صعب‌العبور و کوهستانی است حتی به وسیله چهارپا بر سر بستر بیمار حاضر میشوند.
به گزارش خبرگزاری فارس از زاهدان، با شیوع ویروس کرونا در کشور، اکثرا یا همه مردمی که در شهرها زندگی می کنند و از امکانات زیرساختی اینترنت، تلفن همراه و تلویزیون برخوردار هستند و یا به رسانه ها و فضای مجازی دسترسی دارند در رابطه با علائم این بیماری و میزان سرایت آن با خبر شدند.
اما در سیستان و بلوچستان روستاهای صعب العبور و کوهستانی هستند که امکان تردد حضوری به آنجا کمتر است و تلفن همراه هم آنتن نمی دهد، مردم به رسانه هم کمتر دسترسی دارند، دهیار و بهورز روستا در این نقاط مسؤولیت سنگیی در حوزه آگاهی بخشی دارد.
برخی از روستاهای جنوب این استان نیز به دلیل وقوع سیل در هفته های اخیر و در شرایط کرونایی زیرساخت آب و برقشان خسارت دیده بود که این خود قطعا در کاهش رعایت موارد بهداشتی تاثیر گذار است اما با فعالیت های خوب دهیاران و بهورزان کمترین شیوع کرونا در روستاهای بلوچستان را شاهد هستیم.
در مجموعه به گفته رئیس دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر، کمترین میزان شیوع ابتلا به کرونا را در حوزه استحفاظی این دانشگاه در روستاها داشته ایم که بهورزان سهم بسزایی در آگاهی بخشی و توجیه جوامع محلی خود برای پیشگیری داشتند.
محمد مهران امینی فرد می‌گوید: بهورزان نه تنها در این شرایط شیوع ویروس کرونا بلکه قبل از آن نیز در خط مقدم بهداشت و درمان بوده‌اند، به طوریکه در ریشه کنی فلج اطفال، ریشه کنی مالاریا، ریشه کنی سرخک و سرخچه، بیماریابی و ارجاع به مراکز جهت ویزیت پزشک در جنوب سیستان و بلوچستان بسیار خوب عمل کرده اند.
ارائه خدمات بهداشت و درمان در روستاهای صعب العبور بسیار سخت و تقریبا غیر ممکن است اما کوهستانی بودن مسیر هم بهورزان ما را از ارائه خدمت باز نمی دارد و حتی شده با کمک چهارپایان خود را به بستر بیماران می رسانند.
نمونه آن مرادبخش فولادی بهورز روستای دهیرک منطقه کاجو از توابع مرکز بهداشت شهرستان قصرقند است که در زمان سیل به علت مسدود شدن مسیرها به وسیله الاغ خدمات بهداشتی را به ساکنان روستاهای حاشیه رودخانه ارائه کرد.
وی با بیان اینکه 940 بهورز در حوزه دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر فعال هستند، می‌گوید: در این شرایط شیوع کرونا، نورالحق جمالزایی، بهورز روستای گورناک دهستان نسکند شهرستان سرباز یکی از مناطق فوق العاده صعب العبور بلوچستان از دیگر بهورزان پرتلاشمان است که به دلیل نبود زیرساخت مخابراتی و اینترنت حتی عکس از فعالیت های وی به سختی به دستمان می رسد.
در حوزه استحفاظی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان نیز در این شرایط کرونایی بهورزان قهرمان و مثال زدنی کم نیستند، نمونه آن بهورز روستای گُنُک سیب و سوران است که همکارانش می گویند با وجود اینکه کسالت داشته و استراحت پزشکی، اما در محل کار حاضر شده و یک روز هم فعالیت های آگاهی بخشی در مورد بیماری کرونا را به خاطر سلامت مردم روستایش قطع نکرده است.
محمد یونس موسی زهی بهورز خانه بهداشت گُنُک سیب و سوران است که برخلاف مشکلات گوارشی و تجویز استراحت توسط پزشک، در محل کار حاضر شده است.
از او در مورد چگونگی فعالیت در روستا و توجیه مردم درباره پیشگیری از شیوع ویروس کرونا پرسیدیم می‌گوید: در اوایل اسفند و قبل از شیوع کرونا آموزش های لازم را شروع کردیم حتی خانه به خانه و حتی در مدارس حضور یافتیم و دانش آموزان را توجیه کردیم و علائم بیماری را برایشان تشریح کردیم.
به برخی از اهالی روستا نیز تلفنی تماس گرفته و پیگیر حالشان شدیم تا اگر علائمی که اعلام شده است در وجود هر یک از اعضای خانواده شان مشاهده شده اعلام کنند تا بررسی شود.
با شورا، دهیار و مسؤولان مربوطه جلسات برگزار کردیم، علائم بیماری را تشریح کردیم و تا جریان عمق بیماری باشند و در تعطیلی کسب و کارها و مکان های شلوغ همراهی کنند.
روستای ما 2 هزار جمعیت دارد، 100 درصد جمعیت روستای ما در مورد علائم کرونا توجیه شده اند و تاکنون هیج موردی از این بیماری در جمعیت روستای ما مشاهده نشده است.
روستای ما صعب العبور و کوهستانی نیست به همین دلیل توانستیم راحت تر به مردم دسترسی داشته باشیم اما کار همکارانمان در روستاهای صعب العبور بسیار سخت است زیرا که کوهستانی بودن مسیر و عدم آنتن دهی تلفن همراه حضور در کنار اهالی را سخت می کند.
موسی زهی که 15 سال سابقه فعالیت دارد می گوید: در این شرایط شیوع کرونا وضعیت مادران باردار را بیشتر جویا می شویم، خود مردم هم زیاد مراجعه و تماس دارند، بیشترین سوالات آنها از ما درباره علائم بیماری و راه های انتقال آن است و اینکه اگر علائم داشتند چه کنند.
او می گوید: مردم این روستا بسیار همراه هستند، در این تعطیلات تمامی کوچه ها و خیابان ها بسیار خلوت شده و نشان میدهد مردم به در خانه ماندن پایبند هستند.
حتی درب نانوایی ها نیز فاصله اجتماعی را رعایت می کنند چیزی که شاید در سطح شهرها کمتر رعایت شود، اینجا مردم بسیار مطیع هستند و به موارد بهداشتی توجه دارند.
وی به تلاش گروه های جهادی برای ضدعفونی سطح روستا اشاره می کند و می گوید: گروهای جهادی چند بار به روستا مراجعه کرده و به ضدعفونی معابر و امکانات سطح روستا پرداختند، هر کس به نوبه خود برای پیشگیری از شیوع کرونا تلاش می‌کند.
این بهورز پرتلاش می گوید: در اواخر اسفند ماه بیمار شدم و پزشک استراحت داد اما قبول نکردم و به فعالیت خودم ادامه دادم زیرا نمیتوانستم در این شرایط نسبت به تعهدم بی تفاوت باشم، اگر مردم آگاه باشند قطعا رعایت می کنند و آگاهی بخشی به آنها یکی از مسؤولیت‌های ما است.
وی می گوید: شعار بهورزان، بیداری و هوشیاری است چرا که تجربه به ما نشان داده آنچه باعث حفظ و مراقبت از سلامت مردم می شود حواس جمع و مسئولیت پذیری ما است.
ما بهورزان می دانیم که خط مقدم مبارزه با بیماری ها در روستاها هستیم و اگر اینجا و در روستا کار بیماریابی را در روزهای کرونایی به موقع و درست انجام ندهیم تبعات آن موجب بیمار شدن تعداد بیشتری از مردم خواهد شد.
موسی زهی معتقد است: در مواقع بحران و طغیان بیماری، چشم امید مردم روستا به خانه بهداشت است و در خانه بهداشت نباید بسته باشد.
انتهای پیام/3139/خ
