ضرورت رفع تحریمهای یکجانبه علیه ایران و پاسخ به دیدگاه واقعگرای انزوا محور والت
یک پژوهشگر روابط بینالملل گفت: استفاده از ظرفیتهای سازمانهای بینالمللی، مشارکت عادلانه، عدم تحمیل تحریمهای غیرقانونی و مسئولیتپذیری همراه با شفافیت میتواند توانایی کشورها را برای مقابله با بحرانهای بیماریهای واگیردار تقویت نماید.

یک پژوهشگر روابط بینالملل گفت: استفاده از ظرفیتهای سازمانهای بینالمللی، مشارکت عادلانه، عدم تحمیل تحریمهای غیرقانونی و مسئولیتپذیری همراه با شفافیت میتواند توانایی کشورها را برای مقابله با بحرانهای بیماریهای واگیردار تقویت نماید.
امیررضا احمدی، پژوهشگر روابط بینالملل در یادداشتی با عنوان "دیپلماسی چندجانبه بهداشتی برای مبارزه با کرونا: ضرورت رفع تحریم های یکجانبه علیه ایران و پاسخی به دیدگاه واقع گرای انزوا محور والت" و با اشاره به مقاله استفان والت، نظریه پرداز آمریکایی در نشریه آمریکایی سیاست خارجی (Foreign Policy) و اشاره او به این مساله که شیوع جهانی کرونا پایانی بر ادعای طرفدراران پروژه جهانی شدن است، نوشت: این مقاله از جهاتی نقش بی همتای دولت در سیاست بینالملل را مطرح میسازد.
ولی این دیدگاه تلاشهای دیپلماتیک چند جانبه برای حل مشکلات جهانی و ظرفیتهای ناشی از همکاریهای دولتها را نادیده میگیرد.
والت در مقاله خود مدعی است همکاریهای بینالمللی شکننده است.
کلیه توافقات بینالمللی از جمله رژیمها به علت نگرانی کشورها از احتمال عدم اجرای تعهدات از سوی طرف مقابل میل به شکست دارد.
همکاری نزدیک موجب رقابت بیشتر و افزایش آسیب پذیری میشود.
پیوندهای نزدیک مشکل ساز است و والتز و نیبور به عنوان دو واقعگرای برجسته همواره به آسیب پذیری سیستم مالی بینالمللی و جابه جایی مشاغل ناشی از روند جهانی سازی هشدار دادهاند.
میتوان برخی از انتقادات والت نسبت به ماهیت همکاریهای بینالمللی برای حل مشکلات جهانی را مورد قبول دانست.
آن چه باعث میشود کل دیدگاههای والت در حال حاضر مورد انتقاد قرار گیرد؛ ماهیت عملکرد دولتهایی است که همکاریهای بینالمللی برای مبارزه با بیماریهای واگیردار را بر نمیتابند.
دیدگاهی که میتواند در سیاست اتخاذ شده از سوی ترامپ مورد پیگیری و تحلیل قرار گیرد.
ترامپ همانند دیدگاه والت مجموعه همکاریهای بینالمللی را مورد انتقاد قرار داده و با یکجانبه گرایی و اعمال تحریمهای غیر قانونی کشورهای درگیر با کرونا را از استفاده از تسهیلات جهانی برای مبارزه با آن محروم ساخته است.
والت در مقاله خود جهانی شدن را فاقد امکانات لازم برای ارائه کمک در مواقع بحرانی دانسته است.
به همین ترتیب او هرگونه همکاری بینالمللی برای مقابله با چالشهای جهانی را محکوم به شکست میداند.
آن چه که والت بدان نمیپردازد اهمیت دیپلماسی چند جانبه است که میتواند در حال حاضر و در آینده برای حل مشکلاتی از این دست راهگشا باشد.
در حقیقت آنچه که والت به آن نپرداخته است؛ ضعف دولتها به عنوان بازیگران اصلی در سیاست بینالملل است که نتوانستهاند به لحاظ زیربنایی امکانات اولیه بهداشتی برای شهروندان خود را مهیا کنند.
این دیدگاهها در سخنان ترامپ نمود عینی یافته است که با انتقاد بیپایه از سایر کشورها ضعف اقدامات دولت خود در عرصه مبارزه با کرونا و عدم همکاری با سایر کشورها در این زمینه را توجیه مینماید.
از سوی دیگر او با اصرار بر اجرای تحریمهای شدید علیه ایران، تلاش دارد آن را دستیابی به منابع مالی برای مبارزه با کرونا محروم سازد.
ایران در حوزه همکاریهای بهداشتی در عرصه بینالمللی و منطقهای سابقهای دیرینه از فعالیتهای موثر را دارد.
از حضور فعال در سازمان جهانی بهداشت تا اجرای موفق برنامه های ملی مبارزه با بیماریهای واگیردار نشانه ای از موفقیت کشورمان در این زمینه است.
ایران همچنین در سالهای اخیر توانسته است موضوعات بهداشتی ناشی از حضور اتباع افغان را با همکاری سازمان های بین المللی ومنطقهای مدیریت نموده و توان بخش بهداشتی خود را به نمایش بگذارد.
اقدامات بهداشتی ایران در مبارزه با بیماریهای واگیردار در ایام اربعین و حمایت بهداشتی از سیل عظیم زائران عتبات نشانگر تعهد و تلاش دیپلماسی بهداشتی ایران برای حفظ ثبات در منطقهای است که تواناییهای بهداشتی آن به علت بی ثباتی و صدمات منفی ناشی از اشغال آمریکا کاهش یافته است.
دیپلماسی چندجانبه کشورها را مسئولیتپذیر ساخته و توانایی آنها را برای مبارزه با بحرانهای عظیم تقویت می سازد.
دیدگاههای انزوا محور والت و تجسم آن در راهبردهای ترامپ، جوابگوی عواقب منفی این بحرانها نمیباشد.
استفاده از ظرفیتهای سازمانهای بینالمللی، مشارکت عادلانه، عدم تحمیل تحریمهای غیرقانونی و مسئولیتپذیری همراه با شفافیت میتواند توانایی کشورها را برای مقابله با چنین بحرانهایی تقویت نماید.
انتهای پیام