چالشهای پیش روی الکاظمی چیست؟/ چگونگی رابطه با ایران و آمریکا

خبرگزاری مهر - گروه بین الملل: ظرف کمتر از سه ماه، برهم صالح رئیس جمهور عراق سه نفر را مأمور تشکیل دولت انتقالی پس از استعفای عادل عبدالمهدی در اکتبر ۲۰۱۹ کرده است.
پس از اختلافات گسترده و کش و قوس‌های فراوان، محمد توفیق علاوی در اول فوریه گذشته مأموریت یافت که ظرف ۳۰ روز دولتش را تشکیل دهد.
در این سی روزی که وی باید کابینه اش را آماده و برای گرفتن رأی اعتماد به پارلمان می‌رفت با اعتراضات زیاد گروههای سیاسی روبرو شد اما تا دقیقه آخر یعنی روز اول مارس گذشته که مهلتش بود، به تلاش ادامه داد و دو بار به پارلمان رفت اما نتوانست که حمایت مجلسی‌ها را به دست آورد و مجبور به کنار رفتن شد.
محمد توفیق علاوی در واپسین روز از مهلتی که برای تشکیل کابینه خود داشت در نامه‌ای رسمی به برهم صالح، رئیس جمهور عراق از مأموریت تشکیل کابینه انصراف داد.
در متن نامه علاوی به رئیس جمهور عراق آمده است: «وقتی که مأمور (به تشکیل کابینه) شدم به مردم وعده دادم در صورتی که تحت فشارهای سیاسی برای پیشبرد دستور العمل‌هایی مشخص بر دولتی که تصمیم به تشکیل آن دارم قرار گیرم از این سمت استعفا می‌دهم.
بنابراین تصمیم من تشکیل یک دولت مستقل فارغ از تعهدات حزبی یا فشارها بود تا خواسته‌های ملت را هر چه سریع‌تر عملی کنم البته کاملاً به این قضیه واقف بودم که اصرار بر این شرط به قیمت از دست دادن رأی اعتماد به کابینه‌ام خواهد بود زیرا کسانی که غرق در فساد بودند و با فرقه گرایی تجارت می‌کردند نخستین بازنده‌های این شرط بودند و اگر من حاضر به امتیازدهی شده بودم الان به عنوان نخست وزیر عراق مشغول کار بودم».
در هفدهم مارس، برهم صالح رئیس جمهور عراق، عدنان الزرفی را مأمور تشکیل کابینه کرد و وی رایزنی‌هایی را شروع کرد و پس از آن اعلام کرد که کابینه اش آماده است و به مجلس می‌رود و به گونه‌ای رفتار می‌کرد که گویا نخست وزیری است که از پارلمان رأی اعتماد گرفته است اما وی با مخالفت گسترده فراکسیون‌های عمده شیعه روبرو بود و باعث شد که این فراکسیون‌ها نام مصطفی الکاظمی را به عنوان نامزد شیعان برای پست معرفی کنند و در نهایت در صبح پنجشنبه نهم آوریل مجبور به کنار رفتن شد و در بیانیه‌ای رسمی از پست نخست وزیری انصراف داد و کناره گیری کرد.
در این بیانیه آمده است: «عذرخواهی خود را در ابتدا به همه کسانی که به ما اعتماد کرده بودند و منتظر بودند تا آنها را از آنچه همگی به آن دچار شده‌اند نجات دهیم تقدیم می‌کنم.
من اصرار داشتم تا مأموریت مهمی را که بر عهده من گذاشته شده بود در نهایت مسئولیت‌پذیری انجام دهم و در این راه یک هدف اساسی و مقدس پیش روی من قرار داشت: نجات عراق و بازگرداندن آن به مسیر درست و تبدیل عراق به یک کشور باثبات و تأثیرگذار در منطقه عربی و اسلامی و جهانی.
من در هفته‌های گذشته یک قدم واقعی برای سیاست عراق مبتنی بر مشارکت‌های اقتصادی تولیدی و مثمر ثمر با کشورهای جهان و سازماندهی فعالیت نیروهای ائتلاف بین‌المللی موجود در کشور و برنامه ریزی برای خروج آنها و نیز ایجاد توانمندی برای نیروهای مسلح برداشته بودم.
اما اکنون برای حفظ وحدت کشور و منافع عالی آن از ادامه این مأموریت معذورم.زمانی که از روز اول چه مطابق آنچه در ماموریتم به من واگذار شده بود و چه در بستر دولت٬ در راستای ارائه یک چشم‌انداز نجات اقتصادی که به رنج‌های مردم پایان داده و فساد را از بین برده و اقتصاد ملی را از تحریم‌های بین‌المللی نجات دهد ونیز مجرمان را محاکمه کند عمل کردم؛ پیام ملی من که حامل تاریخ سیاسی و حرفه‌ایم است به همه رسید.
من با وجدانی آسوده از مأموریت تشکیل دولت کناره‌گیری می‌کنم؛ چرا که من و همه کسانی که در کنارم بودند و با حمایت برخی احزاب سیاسی و اجتماعی سخت تلاش کردیم تا کشور را به سمت یک ساحل امن و ثبات و شکوفایی هدایت کنیم.
عدم موفقیت من در اجرای ماموریتم که به دلایل داخلی و خارجی اتفاق افتاد هرگز مانع خدمت من به ملت عراق از طریق جایگاه کنونی پارلمانی‌ام نخواهد شد و همچنان به کار خود ادامه می‌دهم و در کنار شما برای برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی آماده هستم تا پروژه ملی را تکمیل کرده و بنیان‌های اقتصادی را برای بازسازی عراق دقیقاً مانند کشورهای پیشرفته جهان توسعه دهیم.
ملت عراق مستحق زندگی در رفاه و آزادی هستند.
برای کسی که بعد از من مأموریت تشکیل دولت را در میان بحران‌ها و چالش‌های زیادی که در مقابل کشور و ملتمان است بر عهده می‌گیرد آرزوی موفقیت دارم».
الزرفی پس از محمد توفیق علاوی دومین نخست وزیر مکلف بود که حتی به مرحله رأی گیری در پارلمان عراق هم نرسید.
دقایقی پس از کنار رفتن الزرفی، مصطفی الکاظمی مأمور تشکیل کابینه انتقالی شد و این سومین تکلیف ظرف مدت کمتر از سه ماه بود که به نظر می‌رسد که دیگر تغییر نخواهد کرد.
الکاظمی از فوریه گذشته که رایزنی فراکسیون‌های شیعه برای انتخاب نامزد اصلح پست نخست وزیری مطرح شده، نامش به عنوان یکی از کاندیداهای مهم مطرح بوده است.
جریان حکمت به رهبری سید عمار حکیم نام او را به عنوان نامزد نخست وزیری مطرح کرد اما به دلیل نبود اجماع در دور اول رایزنی‌ها الکاظمی از پذیرش این مسئولیت خودداری کرد اما در پی اجماع ایجاد شده اخیر او حاضر به تصدی این پست شده است.
مصطفی الکاظمی کیست؟