رونمایی از یادنامه «ابوالفضل زرویی»/ دلنوشته‌های سیدمهدی شجاعی برای استاد طنز

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس،‌ مراسم نکوداشت مرحوم ابوالفضل زرویی نصرآباد با عنوان «حکایت آن سرو بلند» عصر امروز در تالار فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد.
سرسنگی معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه تهران در این مراسم اظهار داشت: برگزاری چنین نکوداشتی برای مرحوم زرویی اقدام و کاری ارزشمند بود.
شاید به اندازه‌ای که حوزه طنز دارای ارزش است هنوز نتوانسته‌ایم به شعر طنز توجه کنیم.
امیدوارم یادمان‌هایشان یادمان استاد بتواند شعر طنز را از مهجوریت خارج کند و نسل جوان با ذوق و سلیقه این بزرگان آشنا شوند.
وی افزود: او با مظلومیت زیست شاید اینگونه باید می‌شد زرویی به گونه‌ای زیسته بود که اینگونه باید می‌رفت.
سرسنگی ادامه داد:‌ مرحوم زرویی شاعری معمولی ستیز بود.
برخلاف جریان متوالی که در جامعه داریم که به سمت پیرایه‌های دنیایی سیر می‌کنیم او به عقب برمی‌گردد.
به همان جامعه آرمانی که در آن صداقت است.
در دوره و عرصه‌ای که خیلی ارزش‌ها از دست رفته یا کمرنگ شده اشعار او یک اتفاق و فرصتی برای نفس کشیدن است.
اجرای این برنامه بر عهده سعید بیابانکی بود که در بخش دیگر از سیدمهدی شجاعی مدیر انتشارات کتاب نیستان دعوت کرد تا پیرامون مرحوم زرویی سخن بگوید.
سیدمهدی شجاعی در این مراسم اظهار داشت: احساس می‌کنم قدر ابوالفضل زرویی نا شناخته مانده است اما از اینکه چنین برنامه‌هایی برگزار شد باید قدردانی شود.
بنده خود را صاحب مجلس و صاحب عزا می‌دانم.
شجاعی در ادامه شعری منتشر نشده از مرحوم زرویی با این مطلع را قرائت کرد.
صبح شد شهر پر از نور و صداست
روز خوبی است از الان پیداست
این ناشر در ادامه به مراودات خود و مرحوم زرویی اشاره کرد و گفت: ما مراودات یادداشت گونه بسیاری با هم داشتیم.
دراین مراسم دو یادداشتی که برای ایشان نوشته‌ام وایشان نیز پاسخ داده است می‌خوانم.
یکی از نشانه‌های این یادداشت‌ها این است که منزلت را در زمان حیات برای ایشان قائل بودم.
شجاعی پس از این یادداشت دلنوشته‌ای که پس از فوت مرحوم ابوالفضل زرویی نوشته بود خواند.
بخش‌هایی از یاداشت‌های او برای مرحوم زرویی در ادامه می‌آید.
ابوالفضل زرویی نصر‌آباد بدون شک از مفاخر فرهنگ و ادب ایران به شمار می‌رود.
چه این ارزش و منزل شناخته ارج نهاده شود و چه نشود.
اگر این جایگاه و منزلت شناخته و ارج و پاس آن داشته شود بر ارزش وجودی او چیزی نمی‌افزاید.
آنکه دیر زیر آوار مصیبت و زندان عسرت عاشقانه‌ترین غزل‌ها را می‌سرود چه محشری به پا می‌کرد اگر آزاد و رها و فارغ بود.
آنکه ارمغانش از دل خونین، لب خندان بود همچو جام.
اگر که از دیار دلخوشی می‌آمد چه کاروان‌هایی از خنده و شادمانی به ارمغان می‌آورد.....
ابوالفضل زرویی غریب بود.
هم در درند زیستنش غریب بود و هم در آهنگ غروب کردنش .
ذوق و قریحه‌اش بی‌نظیر بود.
و خلاقیتش بی‌بدیل.
فروتنی و تواضع ذاتی‌اش چنان بود که کم دیگران را زیاد می‌دید و بر زیاد خویش چشم می‌پوشید.
ابوالفضل زرویی عمیق بود آنچنان که دست نگاه عموم اقران به اعماق وجودش نمیرسید.
حرف‌های نگفته‌اش بسیار بیشتر از گفته‌هایش بود و رازهای نهفته‌اش بیشتر از وجوه آشکار.
در ادامه این مراسم از کتاب «افسانه آن مرد» یادنامه استاد زرویی که به همت نسیم عرب‌امینی گردآوری شده رونمایی شد.
اسماعیل امینی و تعدادی دیگر از شاعران در این مراسم شعر خواندند.
انتهای پیام/