چگونه نبوغ شهید حاج احمد مایلی در «بارریزی هوایی» به کمک جبهه مقاومت آمد؟
جلوه‌ای از علوم اقتدار آفرین، دانش تخصصی بارریزی هوایی است. تجربه نوع متفاوت و پیچیده این دانش، پیش‌تر در نیروهای مسلح ما نبود. این را مدیون شهید حاج احمد مایلی و همرزمان ایشان هستیم.
به گزارش مشرق، جلوه‌ای از علوم اقتدار آفرین، دانش تخصصی بارریزی هوایی است.
تجربه نوع متفاوت و پیچیده این دانش، پیش‌تر در نیروهای مسلح ما نبود.
این را مدیون شهید حاج احمد مایلی و همرزمان ایشان هستیم.
استاد خلبان سردار شهید حاج احمد مایلی، فرمانده یگان ویژه هوایی صابرین و یگان ویژه هوایی قرارگاه قدس نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود.
او از اعضای سابق هوابرد نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز بود.
شهید حاج احمد مایلی از نخبگان و رکوردداران پرش چتربازی(سقوط آزاد) در سطح نیروهای مسلح بود و متخصص در علوم و فنون هوایی و از نوابغ بارریزی هوایی ایران محسوب می‌شد.
حسن عباسی در رابطه با نقش شهید مایلی در دانش تخصصی بارریزی هوایی، جلوه‌ای از علوم اقتدارآفرین در تاکتولوژی می‌گوید: جلوه‌ای از علوم اقتدار آفرین، دانش تخصصی بارریزی هوایی است.
تجربه نوع متفاوت و پیچیده این دانش، پیش‌تر در نیروهای مسلح ما نبود؛ و این را مدیون شهید حاج احمد مایلی و همرزمان ایشان هستیم.
این‌گونه بارریزی هوایی یک برگ برنده در تاکتیک نظامی است؛ با ویژگی‌های بی‌نظیری چون:
۱- در ارتفاع ۱۸۰۰۰ پا، که ارتفاع بسیار زیادی برای این کار است.
۲- خطای فرود بار از این ارتفاع، تنها بین ۱۰۰ تا ۶۰۰ متر با نقطه هدف است.
۳- چترها تولید داخل هستند.
۴- هزینه این بارریزی کمتر از یک پنجم هزینه‌ی بارریزی استاندارد است.
نیروهای جبهه مقاومت به همین روش طی سه سال محاصره دو شهرک شیعه‌نشین فوعه و کفریا، غذا، دارو و سایر امکانات اولیه مورد نیاز را به اهالی مظلوم و مقاوم این دو شهر می‌رساندند.
در شهرهای تحت محاصره در سوریه و عراق، برابر چشم آمریکایی‌ها و در مقابل تهدید جنگنده‌های آمریکایی و ترکیه‌ای و رژیم صهیونیستی، صدها تن غذا، آب، دارو، سوخت، مهمات و دیگر ملزومات به مردم مظلوم این مناطق توسط هواپیماهای آنتونوف و ایلیوشین، رسانده می‌شد.
سرانجام همزمان با شب تاسوعای حسینی (۱۹ مهرماه سال ۱۳۹۵) استاد خلبان سردار حاج احمد مایلی طی بازگشت از یک عملیات شناسایی در نقطه صفر مرزی ایرانشهر به درجه رفیع شهادت نائل شد.
